این مطلب در مورد روش تشخیص مسند و مسند الیه است. مسند یکی از اجزای اصلی جمله است و با فرمول های مشخصی می توان آن را در جمله تشخیص داد. از آن جایی که جزء افعال ربطی محسوب می شود، یکی از سرفصل های مهم در زبان فارسی است. از این رو درس به شما آموزش می دهیم که چطور آن ها را تشخیص دهیم.
روش تشخیص مسند
راه تشخیص مسند و مسند الیه
افعال اسنادی، کننده کار نیستند، بلکه پذیرنده حالتی هستند که مسند آن را بیان می‌کند؛ به عبارتی، مسند کلمه یا گروهی از کلمات را در برمی‌گیرد که پذیرفتن حالت، ویژگی یا صفتی را از طریق فعل اسنادی به مسندالیه نسبت می‌دهد. دهخدا در لغت‌نامه خود این طور بیان می‌کند:
او چگونه است؟
هوا چطور شد؟
مسند چیست؟
گروه صفتی: ماشین من، سبز تیره است.
گروه قیدی: قرار ما، فردا صبح است.
گروه حرف اضافه‌ای: مادرم، در مشهد است.
مسندالیه چیست؟
کسی یا چیزی که مسند یا حالت یا صفت بیان شده را به آن نسبت می‌دهیم، مسندالیه نام دارد. در لغت‌نامه دهخدا در برای این واژه آمده است:
آنچه به آن اسناد دهند و بدان منسوب گردانند.
مسندالیه می‌تواند در شکل‌های مختلف زیر به کار رود:
ضمیر اشاره: این کثیف است.
صفت اشاره + اسم: این احساس، آزاردهنده است.
مصدر: ماندن سخت است.
اسم مصدر: خنده زیباست.
صفت فاعلی+ ی مصدری: ناتوانی، سخت است.
روش تشخیص مسندالیه
دختران مدرسه، باهوش هستند.
رسیدن به نقش مسند فقط با توجه به فعل اسنادی ممکنه.
دو گروه ازمصدرها افعال اسنادی می سازند و مسند می گیرند:
