قرص نوروبیون از جمله داروهایی است که برای نقویت بدن مورد مصرف قرار می گیرد. علاوه بر قرص، آمپول نوروبیون هم وجود دارد. یعنی این داوری مکمل به دو صورت خوراکی و تزریقی مورد استفاده قرار می گیرد.
آمپول بهتر است یا قرص نوروبیون؟
آمپول نوروبیون برای کرونا بسیار مورد توجه و استفاده بود. برای برخی این سوال وجود دارد که تزریق این دارو بهتر است یا مصرف خوراکی آن. اگر تا پایان این مطلب همراه باشید می توانید مطالب مفیدی را بخوانید.
در مورد آمپول نوروبیون بیشتر بدانید
آبسه، عفونت و ابتلا به بیماری های ویروسی و میکروبی از عوارض تزریق هستند. از سوی دیگر در میان مردم این تصور رایج وجود دارد که فرآورده های تزریقی به مراتب بهتر از داروهای خوراکی هستند، اما متخصصان با این نظر مخالفند و از تزریق به عنوان یک روش تهاجمی با خطر فوق العاده بالا نام می برند که در سیستم درمان سرپایی ضرورتی ندارد و این روش را مخصوص درمان های اورژانسی (فوری) و یا زمانی که از راه های دیگر به ویژه راه خوراکی نمی توان استفاده نمود.
چرا تزریق آمپول نوروبیون بهتر نیست؟
1- بیش از نیمی از عوارض به ثبت رسیده در مرکز ملی ثبت عوارض ناخواسته داروها، ناشی از مصرف داروهای تزریقی بوده است و اکثر اوقات عوارض جانبی داروهای تزریقی نسبت به داروهای خوراکی بیشتر است و نباید به پزشک جهت تجویز داروی تزریقی اصرار کرد.
2- اثربخشی داروهای تزریقی لزوما بیشتر از داروهای خوراکی نیست.
3- داروهای تزریقی می توانند منجر به عوارض خاصی شوند که با مصرف فرآورده های غیرتزریقی، غیرممکن یا کمتر امکان پذیر می باشد. از جمله این عوارض می توان به مواردی نظیر آسیب به عصب در محل تزریق، آسیب به عروق در محل تزریق، آبسه و یا سایر عوارض در محل تزریق، خون مردگی و خونریزی های زیرپوستی، ایجاد زخم و باقی ماندن جای آن در محل تزریق اشاره نمود.
4- احتمال انتقال بیماری های عفونی مانند هپاتیت B، هپاتیت C و ایدز در میان بیماران، کادر درمانی و عموم جامعه در اثر تزریق های غیرضروری افزایش می باد. بدیهی است یکی از راه های پیشگیری از انتقال این بیماری ها، کاهش تجویز و مصرف غیرضروری داروهای تزریقی می باشد.
5- از آنجا که داروی تزریقی سریعا در خون پخش می شود، کنترل و درمان عوارض ناشی از داروهای تزریقی، در بسیاری از موارد، نسبت به سایر اشکال دارویی مشکل تر است.
6- به هنگام تزریق یک داروی تزریقی حتما باید در مورد بروز عوارض در تزریق قبلی با سایر اشکال دارویی مورد نظر به فرد تزریق کننده اطلاع داد، زیرا بروز مجدد آن عارضه می تواند کشنده باشد.
7- مصرف بی رویه داروهای تزریقی به دلیل نیاز به پرسنل آموزش دیده و تجهیزات خاص جهت تزریق، هزینه تقبل شده توسط بیمار و سیستم بهداشتی را افزایش می دهد.
8- استفاده خوراکی از داروها آسان تر از تزریق عضلانی است و در عین حال در درمان بسیاری از بیماری ها به همان اندازه موثر است. داروهای خوراکی باعث ایجاد درد یا گسستگی در سد پوستی بدن نمی شوند.
9- اگرچه تزریق عضلانی آنتی بیوتیک ها برای برخی از عفونت ها کاربرد دارد، اما در مورد بیشتر بیماری ها، شواهد موجود استفاده از تزریق عضلانی به جای مصرف خوراکی آنتی بیوتیک ها، کورتون ها، داروهای مسکن یا ویتامین ها را منطقی نمی داند.
چرا قرص نوروبیون مصرف می کنیم؟
مزیت اصلی مصرف قرص نوروبیون یا اساسا هر دارو یا مکمل دیگری که حاوی ویتامین‌های B باشد، درمان یا پیشگیری از اختلالاتی است که به‌واسطهٔ کمبود این ویتامین ها بروز پیدا می‌کنند.
ویتامین‌های گروه B در حفظ سلامت و بهبود کارکرد قسمت‌های مختلفی از بدن تأثیرگذار هستند؛ مثلا به سالم ماندن دستگاه عصبی کمک می‌کنند، باعث افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون می‌شوند و سوخت و ساز مواد مغذی در بدن و استفاده از آنها را ساده‌تر می‌کنند.
اگر بدن‌مان به‌دلایلی توانایی جذب ویتامین B را نداشته باشد یا آنکه میزان کافی از مواد غذاییِ حاوی این ویتامین را در طول روز مصرف نکنیم، با اختلالات ناشی از کمبود آن سروکار پیدا خواهیم کرد.
از جمله علائم اختلالات ناشی از کمبود این ویتامین عبارت‌اند از:
خستگی مفرط؛
ضعف؛
کم خونی؛
کاهش وزن یا دشواری در افزایش وزن؛
علائم مرتبط با آسیب‌دیدگی عصب‌ها مثل مورمور یا خواب رفتن دست و پا؛
ضعف عملکرد در سیستم ایمنی؛
افسردگی؛
اختلالات مختلف در اندام‌های مختلف بدن مثل کبد، کلیه یا پوست.
مشخصا با استفاده از مکمل‌های حاوی ویتامین‌های گروه B، از جمله نوروبیون، می‌توانیم خطر بروز این علائم را به حداقل برسانیم. مصرف مداوم و منظم قرص نوروبیون، علاوه بر تأمین ویتامین‌های B موردنیاز، به بهبود وضعیت سلامتی عمومی بدن هم کمک می‌کند.
اگر با علائم یادشده مواجه شدید و به کمبود ویتامین B مشکوک هستید، از اقدام خودسرانه بپرهیزید و با پزشک متخصص مشورت کنید. او با انجام آزمایش خون و بررسی‌های دیگر به علت اصلی علائم پی خواهد برد. ممکن است عارضه دیگری سبب بروز آنها شده باشد و به روش درمانی دیگری نیاز باشد.
