شعر دور اندیشی فارسی نهم

معنی و آرایه های ادبی شعر دور اندیشی فارسی نهم

• معنی: کودکی از خانواده ی انسان های اصیل و جوانمرد با دو سه نفر از هم سن و سالانش برای بازی کردن بیرون رفت.
• نکات دستوری: کودکی : ساده («ی» در کودکی نکره است.) / آزادگان و همزادگان: جمع
• پای چو در راه نهاد آن پسر / پویه همی کرد و درآمد به سر
• معنی: وقتی آن پسر بچه شروع به دویدن کرد با سر به زمین خورد.
• آرایه ها: پا و سر: مراعات نظیر / پسر و سر: جناس / پای در راه نهادن: کنایه از راه رفتن/ به سر در آمدن: کنایه از زمین خوردن
• نکات دستوری: پویه: مشتق (پوی + ه)
• پایش از آن پویه درآمد زِ دست / مِهر دل و مُهرۀ پشتش شکست
• معنی: هنگام دویدن، پایش آسیب دید و مهره ی کمرش شکست و ناامید و دل شکسته شد.
• آرایه ها : پا زدست در آمدن: کنایه از از دست دادن تعادل و زمین خوردن / پا، دست و دل: مراعات نظیر / مهر دل شکست: کنایه از از دست رفتن ذوق
• شد نفسِ آن دو سه همسال او / تنگ‌تر از حادثۀ حال او
• معنی: آن دو سه کودک هم سن و سال او به خاطر حادثه ای که برای پسرک پیش آمده بود پریشان شدند و احساس ناراحتی کردند.