تجدید ساختار (1981-1995)
رنوها هم در جاده و هم در مسیر تا حدودی موفق بودند، از جمله پرتاب اسپیس در سال 1984، که اولین وسیله نقلیه چند منظوره اروپا بود، 12 سال قبل از هر رقیبی. با این حال، رنو در سال 1984 یک میلیارد فرانک در ماه به مبلغ 12.5 میلیارد پوند ضرر می کرد.
دولت مداخله کرد و ژرژ بس به عنوان رئیس هیئت مدیره منصوب شد. او تصمیم گرفت هزینه ها را به طور چشمگیری کاهش دهد، بسیاری از دارایی های غیر اصلی رنو (سهام ولوو، گیتان، یوروکار و رنیکس) را بفروشد، تقریباً به طور کامل از ورزش موتوری کناره گیری کرد و بسیاری از کارمندان را اخراج کرد.
این کسری را تا سال 1986 به نصف کاهش داد، اما Besse توسط گروه تروریستی کمونیستی Action Directe در نوامبر 1986 به قتل رسید. ریموند لوی جایگزین او شد، که ابتکارات Besse را ادامه داد و شرکت را به اندازه‌ای لاغر کرد که در پایان سال 1987، رنو کم و بیش از بین رفت حتی با وجود ثبات از نظر مالی.
با این حال، در حالی که بِس متقاعد شده بود که رنو به حضور در بازار آمریکای شمالی نیاز دارد و می‌خواهد با بازسازی AMC، لوی، با ضررهای داخلی از رنو در داخل، و ضرر از AMC در ایالات متحده، همراه با جو سیاسی که منجر شد، پیش برود. پس از ترور Besse، در همان سال تصمیم گرفت که AMC را به کرایسلر بفروشد.
رنو 9، یک سالن کوچک خانوادگی چهار در، در سال 1981 به عنوان خودروی سال اروپا انتخاب شد. این خودرو در فرانسه فروش خوبی داشت، اما در نهایت توسط خودروی خواهرش، رنو 11 هاچ بک، تحت الشعاع قرار گرفت، زیرا سبک بدنه هاچ بک در این اندازه از خودرو محبوب تر شد.
همچنین در آن زمان لوازم یدکی رنو از آن دسته قطعاتی بودند که از کیفیت بالایی برخوردار بودند و در میان مردم محبوبیت زیادی داشتند.
رنو 5 در سال 1984 وارد نسل دوم خود شد و به فروش خوب خود ادامه داد. رنو 18 طولانی مدت در اوایل سال 1986 با رنو 21 جایگزین شد و بسته به جایی که فروخته شد، یک ملک هفت نفره با نشان نوادا یا ساوانا به آن اضافه شد. بهترین مدل رنو در دهه 1980 رنو 25 بود که در پایان سال 1983 عرضه شد.
در سال 1990، رنو همکاری خود را با ولوو با امضای قراردادی تقویت کرد که به هر دو شرکت اجازه می‌داد هزینه‌های مفهومی خودرو و هزینه‌های خرید را کاهش دهند. رنو در بخش‌های بالای بازار به تخصص ولوو دسترسی داشت و در عوض، ولوو از طرح‌های رنو برای بخش‌های پایین و متوسط بهره برد. در سال 1993، این دو شرکت اعلام کردند که قصد دارند تا تاریخ 1 ژانویه 1994 عملیات خود را ادغام کنند و سهام متقابل خود را افزایش دهند. فرانسوی‌ها ادغام را پذیرفتند، در حالی که سهامداران ولوو آن را رد کردند.
رنو احیا شده، خودروهای جدید موفقی را در اوایل دهه 1990 به بازار عرضه کرد، که با تلاش بازاریابی بهبود یافته در بازارهای اروپایی همراه بود، از جمله 5 جایگزین، Clio در می 1990.
Clio اولین مدل جدید از نسلی بود که شناسه های عددی را با پلاک های سنتی جایگزین کرد. Clio بلافاصله پس از عرضه به عنوان خودروی سال اروپا انتخاب شد و یکی از پرفروش ترین خودروهای اروپا در دهه 1990 بود که حتی محبوبیت بیشتری نسبت به مدل قبلی خود داشت. دیگر عرضه های مهم شامل نسل سوم Espace در سال 1996 و Twingo نوآورانه در سال 1992 بود که اولین خودرویی بود که به عنوان MPV خودروی شهری (خودروی چند منظوره) به بازار عرضه شد.
Twingo جادارتر از هر خودروی قبلی در محدوده اندازه خود بود. فروش Twingo به 2.4 میلیون در اروپا رسید، حتی اگر نسخه اصلی فقط برای بازارهای فرمان چپ (قاره ای) ساخته شده بود.
خصوصی سازی و دوران اتحاد (1996-2020)
در نهایت تصمیم گرفته شد که وضعیت دولتی این شرکت یک آسیب است. در سال 1994، برنامه هایی برای فروش سهام به سرمایه گذاران عمومی رسما اعلام شد. این شرکت در سال 1996 خصوصی شد.
این آزادی جدید به شرکت اجازه داد تا بار دیگر وارد بازارهای اروپای شرقی و آمریکای جنوبی شود، از جمله یک کارخانه جدید در برزیل و ارتقاء زیرساخت های آن در آرژانتین و ترکیه. در دسامبر 1996، جنرال موتورز اروپا و رنو شروع به همکاری در توسعه خودروهای LCV کردند که با نسل دوم Trafic (با کد X83) شروع شد.
اگر شماهم صاحب خودرو از برند هیوندای هستید و به دنبال خرید لوازم یدکی هیوندای هستید که از کیفیت بالای برخوردار باشند و نیز تضمین قیمت داشته باشند با کمی جستجو در اینترنت می توانید فروشگاه های معتبر را پدا کنید.
مشکلات مالی رنو همه با خصوصی سازی برطرف نشد و رئیس رنو، لوئیس شوایتزر، وظیفه مقابله با آنها را به معاون وقت خود، کارلوس گون، سپرد. Ghosn طرحی را برای کاهش هزینه ها برای دوره 1998-2000، کاهش نیروی کار، بازنگری در فرآیندهای تولید، استانداردسازی قطعات خودرو و پیشبرد مدل های جدید ارائه داد.
این شرکت همچنین تغییرات سازمانی را انجام داد، یک سیستم تولید ناب با مسئولیت‌های نمایندگی با الهام از سیستم‌های ژاپنی (“راه تولید رنو”)، اصلاح روش‌های کاری و متمرکز کردن تحقیق و توسعه در مرکز تکنو برای کاهش هزینه‌های تصور خودرو و در عین حال تسریع چنین تصوری، انجام داد.
پس از خروج ولوو، رنو به دنبال یک صفحه جدید بود artner برای کنار آمدن با صنعتی که در حال تحکیم بود. مذاکرات با BMW، Mitsubishi، Nissan، PSA و دیگران انجام شد و به رابطه با نیسان منجر شد که مذاکراتش با دایملر متوقف شده بود.
از 27 مارس 1999، اتحاد رنو-نیسان اولین در نوع خود است که شامل یک شرکت ژاپنی و یک شرکت فرانسوی، از جمله مالکیت متقابل است. رنو در ابتدا 36.8 درصد از سهام نیسان را با هزینه 2.7 میلیارد پوند به دست آورد، در حالی که نیسان به نوبه خود، 15 درصد از سهام رنو را بدون رای گیری در اختیار گرفت.
رنو به عنوان یک شرکت مستقل به فعالیت خود ادامه داد، اما قصد داشت با شریک اتحاد خود برای کاهش هزینه ها همکاری کند. در همان سال، رنو 51 درصد از سهام شرکت رومانیایی داچیا را به مبلغ 408.5 میلیون پوند خرید، بنابراین پس از 30 سال بازگشت، در این زمان رومانیایی ها بیش از 2 میلیون خودرو ساخته بودند که عمدتاً از نسخه های محلی رنو تشکیل شده بود. 8، 12 و 20. در سال 2000، رنو سهام کنترلی بخش خودروسازی گروه تازه تاسیس سامسونگ کره جنوبی را به مبلغ 59.5 میلیون پوند به دست آورد.
در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، رنو دارایی‌های مختلفی را برای تأمین مالی وارونگی‌ها و خریدهای خود فروخت، و تمرکز خود را به عنوان یک تولیدکننده خودرو و ون متمرکز کرد. در سال 1999، شرکت زیرمجموعه اتوماسیون صنعتی خود، رنو اتوماسیون، را به Comau و بخش قطعات موتور آن را به TWR Engine Components فروخت.
اگر به دنبال خرید لوازم یدکی تالیسمان با کیفیت و مقرون به صرفه هستید می توانید از فروشگاه رنو راغبی قطعات یدکی مورد نیاز خود را خریداری کنید و خیالتان از بابت کیفین و اصل بودن محصول آسوده باشد.
