درباره دزد ابر های ایران
دزد ابر های ایران عنوانی است که به کشور اسرائیل لقب داده شده است و این کشور امروزه در این اتهام به سر می برد که ابرهای ایران را می دزدد. موضوعی که صحت و سقم آن در دست بررسی های بیش تر قرار گرفته است.
بحران آب و تغییر اقلیم ایران
بنا به گفته بسیاری از کارشناسان، تغییر اقلیم یکی از نشانههای جدی بروز بحران در حوزه منابع آب کشور است که در قالب آن، میزان بارندگیها به شدت کاهش یافته و خشکسالی گریبان بسیاری از نقاط جغرافیایی کشور را گرفته است؛ شرایط نگران کنندهای که در صورت عدم پذیرش و برخورد منطقی با آن، به تشدید بحرانها دامن خواهد زد.
با اینکه نشانههای وقوع بحران آب در نقاط مختلف کشور به خوبی قابل مشاهده است و تا همین الان نیز بارها به چالشهای جدی دامن زده است، گویا هنوز از این بحران تصویر روشن و مشخصی در میان مسئولان وجود ندارد؛ حقیقت تلخی که به مدیریت نامطلوب بحران و عدم اصلاح شرایط موجود منجر شده است.
اسرائیل دزد ابر های ایران است ؟
این را میتوان از موضع گیریهای ضد و نقیض و گاه و بیگاه مسئولان در مورد چرایی و چگونگی وقوع بحران آب در کشور برداشت کرد که گاه مبنا و پایه علمی در آنها دیده نمیشود؛ موضوع مهمی که نتیجه آن، تصمیم گیری نادرست و نرسیدن به نتیجههای مطلوب برای افزایش کیفیت زندگی مردم خواهد بود.
از جمله این افراد میتوان به سردار جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور اشاره کرد که اخیراً و در رابطه با بحران آب و تغییر اقلیم کشور سخن گفته و مواضعی را بیان کرده است که با اصول علمی دانش هواشناسی همخوانی ندارد.
سردار جلالی روز دوشنبه در یک نشست علمی پیرامون موضوع مذکور گفت: تغییرات اقلیمی در ایران مشکوک به دخالت خارجیهاست. مراکز علمی در کشور، مطالعهای در این باره انجام دادهاند که نتیجه مطالعات این موضوع را تأیید میکند.
وی خاطرنشان کرد: تیمهای مشترکی از اسرائیل و یکی از کشورهای همسایه، ابرهای در حال ورود به ایران را غیربارور میکنند؛ علاوه بر این ما با بحث ابردزدی و برف دزدی نیز مواجه هستیم.
جلالی افزود: در این مطالعه طی چهارسال گذشته، ارتفاعات افغانستان تا مدیترانه مورد بررسی قرار گرفته است؛ نتیجه اینکه همه ارتفاعات بالای دو هزار و ۲۰۰ متر در این محدوده پر از برف، ولی ارتفاعات ما خشک بوده است.
ادعای ابردزدی علمی است؟
در رابطه با این سخنان، مدیرکل پیشبینی و هشدار سریع سازمان هواشناسی کشور به رسانهها گفت: بر اساس اطلاعات هواشناسی، امکان اینکه کشوری ابری را بدزدد و یا آن را نابارور کند، عملاً وجود ندارد و ناممکن است.
جدا از سخنان این مقام مسئول، دکتر بهلول علیجانی پدر دانش سینوپتیک کشور نیز در رابطه با بارور کردن یا نکردن ابرها به «تابناک» گفت: با توجه به اینکه وقوعوارش نیازمند سنگین شدن ذرات معلق آب در هواست، این موضوع در شرایط طبیعی با کاهش دما و سنگین شدن ذرات آب ممکن میشود، اما اگر به دلیل گرمای هوا عدم کاهش دما رخ ندهد، این اتفاق در شرایط عادی پیش نمیآید.
علیجانی در رابطه با راهکارهای بارور کردن ابرها گفت: در این حالت، دو راه برای بارور کردن ابرها میماند که اگر بخواهم به زبان ساده بگویم وقتی شرایط طبیعی برای وقوع باران وجود ندارد، میتوان با افزایش رطوبت در میان ذرات معلق آب در آسمان و یا ایجاد هستههای متراکم و محل اتکا برای این ذرات، شرایط وقوع بارندگی را ایجاد کرد.
وی ادامه داد: افزایش رطوبت هوا عملاً بسیار سخت و پرهزینه است، اما وارد کردن ذرات جامد به میان ابرها و ایجاد نقطه تراکم برای سنگین شدن قطرات به منظور ریزش، اقدامی عملیاتی است که توسط برخی کشورهای توسعه یافته به شکل پیچیده اجرایی میشود و غیر ممکن نیست.
استاد دانشگاه خوارزمی در مورد تلاش برای نابارور کردن ابرها و شرایط عکس آن چیزی که توضیح داده شد، نیز گفت: برای این که ابرها را نابارور کنیم، باید آنقدر به ابرها دمای گرم بدهیم که ذرات معلق آب در آسمان برعکس فرایند ایجاد بارش نامرئیتر و پراکندهتر شوند، این اتفاق نیازمند هزینه و شرایط بسیار سختی است که به لحاظ علمی عملیاتی نیست.
وی همچنین در مورد علت کاهش بارندگیها در کشور اضافه کرد: دلیل اصلی وقوع این مشکل، افزایش دمای کره زمین و تغییر جریان حرکت بادهای فصلی است که باعث شده ابرهایی که در گذشته بر بالای فلات مرکزی ایران و مناطق جنوبی ایران حرکت میکرد، حالا مسیرشان را به سمت شمال غرب و مناطق قفقاز و روسیه تغییر داده است.
استاد دانشگاه خوارزمی همچنین در پایان با انتقاد از نبود مدیریت منسجم و درست منابع آب در کشور اضافه کرد: به هر حال، تغییر اقلیم را به عنوان یک عامل واحد نمیتوانیم در بروز بحران آب و مشکلات آبی کشور مؤثر بدانیم و مدیریت صحیح منابع آب مشکل بزرگتری است که در ایران چندان به آن توجه نمیشود. من فکر میکنم حتی اگر در کشور ما موضوع تغییر اقلیم نیز پیش نمیآمد، با وجود مدیریت نامطلوبی که در منابع آب وجود دارد، همچنان بحران آب وجود داشت.
اینکه یکی از مقامات عالی کشور در حوزه مدیریت پدافند غیر عامل، تصویر درستی از ریشه بروز یک بحران ندارد، خود بحران بزرگ دیگری است که اندک امیدها را نیز برای حل مشکل و برخورد واقع بینانه با آن از بین میبرد. امید این است که تصویر واقع بینانه به مشکلات در آینده بتواند هر چند اندک نقش مؤثری در کاهش بروز بحران داشته باشد.
حال یک سوال پیش می آید؟ چرا اسرائیل این کار را انجام می دهد؟ اولا ایران در حال حاضر به عنوان تهدید اصلی و استراتژیک برای وجود اسرائیل است، زیرا ایران تمام نیروهای مسلح خود را به مرزهای دولت ما (اسرائیل) در سوریه ارسال نموده است و حتی اسرائیل را مجبور به اعمال حملات هوایی بر روی سازه های و پایگاه های نظامی ایران در قلمرو سوریه در مرز با اسرائیل نموده است.
دوم اینکه در حال حاضر اعتراضاتی در ایران وجود دارد. مردم، مخالف سیاست رهبران ایران هستند. این احتمال وجود دارد که اسرائیل سعی در تحریک جمعیت به واسطه تاثیرات آب و هوایی داشته باشد و به نوعی بر سرنگونی سیاسی در ایران تأثیر بگذارد. سیاست اسرائیل، به تغییر دولت در ایران برای دستیابی کسانی به قدرت است که موجب متوقف کردن برنامه هسته ای ایران و جلوگیری از سیاست هایی، با هدف مقابله با اسرائیل است.
به طور کلی، خروجی های زیادی وجود ندارد. یک راه حل گزینه نظامی وجود دارد: حملات هوایی بر تاسیسات هسته ای ایران می تواند این مسئله را حل کند. گزینه دوم این است که دولت ایران را تغییر دهند. ممکن است این گزینه در حال حاضر مد نظر باشد. اگر شرایط آب و هوایی بتواند موجب تغییر دولت ایران شود.
این امر با تحریک مردم به دلیل نارضایتی بیشتر شهروندان از سیاست های زیست محیطی می تواند صورت بگیرد (در 30 ژوئن در شهر خرمشهر، در جنوب این کشور، تظاهرات گسترده ای به علت کمبود حاد آب آشامیدنی صورت گرفت)، اسرائیل در این راه از “کشور های مختلف” و این فرصت استفاده می کنند. آمریکا می تواند کمک کند. اگرچه ایرانیان استدلال می کنند که اسرائیل در هماهنگی با دولت های منطقه ای این کار را انجام می دهد. ایالات متحده دارای زیرساخت های نظامی خود در خاور میانه است: پایگاه های نظامی در نزدیکی ایران (امارات متحده عربی، قطر، کویت) دارد. حتی بیشتر احتمال دارد که این امر از کشور عربستان سعودی صورت پذیرد.