قرار گرفتن نام فرشته کریمی در میان 10 فوتسالیست برتر دنیا در سال 2013، اتفاق با سابقه‌ای در ورزش ایران نبود. تا به حال هرگز سابقه نداشته که در ورزش ایران یک ورزشکار زن رشته‌های توپی بتواند در میان برترین‌های قاره جایی داشته باشد چه برسد به این‌که نامش در میان برترین‌های دنیا قرار بگیرد، اما فرشته کریمی در سالی که گذشت نشان داد بیشتر می‌توان روی فوتسال زنان حساب باز کرد. کریمی بیست‌و‌شش‌ساله سال 92 مانند سال گذشته حضور در جام‌جهانی کوچک فوتسال زنان را تجربه کرد و با درخشش در این رقابت‌ها نام خود را در میان 10 فوتسالیست برتر جهان قرار داد. این فوتسالیست بیست وشش‌ساله باوجود آن که یکی از برترین بازیکنان فوتسال جهان است، مبلغ قراردادش در لیگ فوتسال زنان در یک سال به مرز 15میلیون‌تومان می‌رسد. او در گفت‌و‌گو با جام‌جم از قرار گرفتن نام خود در میان برترین‌های فوتسال جهان، نگاه‌ها به فوتسال بانوان و آینده این رشته ورزشی در ایران می‌گوید.
فوتسال چه چیزی داشت که از ابتدا جذب آن شدید؟
من از چهار یا پنج سالگی فوتبال بازی می‌کردم، در واقع فوتبال و فوتسال در خونم بود. البته زمان ما امکانات زیادی وجود نداشت و نمی‌توانستم برای پیشرفت در فوتبال در یک باشگاه خوب ثبت‌نام کنم. سال 83 بالاخره من توانستم جایی خودم را نشان بدهم. رقابت‌های ورزشی مدارس کشور بود که من با درخشش در این رقابت‌ها از سوی کارشناسان و مربیان رسمی فدراسیون فوتبال به تیم ملی فوتبال معرفی شدم. از سال 84 تاکنون نیز در تیم ملی عضویت دارم.
بالاخره فوتبال یا فوتسال؛ از ابتدا کدام راه را انتخاب کردید؟
بنا بر شرایط در هر دو حضور داشتم. البته من در تمام دوران بازی در باشگاه‌های مختلف فقط فوتسال بازی کردم و در هیچ باشگاه فوتبالی عضو نبودم، اما با این وجود برای تیم ملی فوتبال هم بارها بازی کرده‌ام. درواقع من کار رسمی‌ام را با فوتبال آغاز کردم. سال 84 که برای نخستین بار به تیم ملی دعوت شدم برای فوتبال بود نه فوتسال. در آن سال رقابت‌های غرب آسیا برگزار شد و ما نایب قهرمان شدیم. چهار سال عضو تیم ملی فوتبال بودم که یک مربی اکراینی به ایران آمد و من را به تیم ملی فوتسال دعوت کرد. از آن پس به صورت ثابت چه برای تیم ملی و چه برای تیم‌های باشگاهی فوتسال بازی می‌کنم. البته گاهی اوقات به صورت موقتی و برحسب نیاز برای تیم ملی فوتبال به میدان می‌روم.
بزرگ‌ترین میدانی که تیم ملی فوتسال بانوان در این سال‌ها پشت سر گذاشت، چه بود؟
حضور در دو جام جهانی کوچک 2012 پرتغال و 2013 اسپانیا تجربه بسیار بزرگی بود، اما موفقیت‌های دیگری هم داشتیم. نایب قهرمانی در رقابت‌های 2013 داخل سالن آسیا در اینچئون کره جنوبی هم میدان بزرگی بود و هم تجربه‌ای قابل توجه. ما در این سال‌ها قهرمان فوتسال غرب آسیا هم شدیم که البته تمام این موفقیت‌ها به دلیل برگزاری اردوهای مستمر و دیدارهای دوستانه مناسب بود. در سه سال اخیر ما دیدارهای تدارکاتی بسیار خوبی با اکراین و روسیه که از تیم‌های خوب اروپایی هستند داشتیم. اکراین و روسیه به دلیل سطح کیفی خیلی بالایی که دارند آمادگی ما را برای رقابت‌های مهم چند برابر کردند.
هدف بعدی تیم ملی فوتسال بانوان چیست؟
سال گذشته در رقابت‌های جام جهانی کوچک پرتغال هفتم شدیم و امسال در اسپانیا ترقی کردیم و به رتبه پنجم رسیدیم. الان هدف ما این است که سال آینده این پنجمی را باز هم ارتقا بدهیم. بازیکنان تیم ملی امیدواری‌های زیادی دارند. خانم مظفر (سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان) بهترین مربی برای ماست و می‌تواند کمک زیادی کند تا به این هدف خود برسیم. او در سطح آقایان مربیگری می‌کند و می‌توانم او را هم‌رده حسین شمس قرار بدهم. البته ما جام ملت‌های فوتسال زنان آسیا را در پیش داریم که اولین دوره‌اش دو سال دیگر برگزار می‌شود. ما می‌خواهیم در این دوره از رقابت‌ها به قهرمانی برسیم.
اما یکی از مهم‌ترین اخبار ورزش بانوان در سال 92 قرارگرفتن نام شما در میان 10 فوتسالیست برتر زن جهان بود. چگونه به جمع 10 فوتسالیست برتر دنیا رسیدید؟
من دلیل این اتفاق را فقط کار گروهی می‌دانم. ما مرحله‌ای که برای پیشرفت باید طی می‌کردیم پشت سر گذاشتیم. سال گذشته هفتم بودیم و امسال پنجم شدیم. این موضوع تاثیر زیادی روی انتخاب من داشت. از طرف دیگر ناظران رقابت‌های جام جهانی کوچک اسپانیا مهارت‌های فردی من را زیر نظر داشتند.
هر چند در میان کاندیداهای کسب عنوان برترین بازیکن جهان قرار گرفتید، اما در نهایت این عنوان را به دست نیاوردید. می‌توان امیدوار بود که سال آینده چنین افتخاری به شما برسد؟
من توانایی این را دارم که به این موفقیت برسم. امید من تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که فدراسیون به حمایت خود از تیم بانوان ادامه بدهد. جام جهانی کوچک اسپانیا آذر ماه برگزار شد و ما بعد از آن به غیر از یک اردوی سه روزه دیگر اردو نداشتیم. اگر این شرایط ادامه داشته باشد همین مقام پنجمی هم از دست می‌رود اما اگر از ما حمایت کنند ترقی می‌کنیم.
قرارداد شما که یکی از برترین بازیکنان فوتسال جهان هستید، در طول سال به مرز 15 میلیون تومان هم نمی‌رسد، اما یکی از فوتبالیست‌های لیگ برتری ما ماهانه همین مقدار خرج لباسشان می‌کنند. این مسائل چقدر در روحیه شما تاثیرگذار است؟
قطعا ناراحت می‌شوم و انگیزه‌ام را هم از دست می‌دهم. باور کنید همان 15 میلیون تومان را هم نمی‌توانم پس‌انداز کنم. همه آن خرج زندگی، تحصیلات و ملزومات ورزشی‌ام می‌شود. البته امسال قرارداد 15 میلیونی بستم، تا سال گذشته که مبلغ قراردادم حدود 9 میلیون تومان بود. چرا باید در ورزش ما بین خانم‌ها و آقایان تا این حد فاصله باشد؟ ورزشکاران خانم بیشتر تمرین می‌کنند و احساس مسئولیت بیشتری دارند. فکرش را بکنید اگر به جای من یک آقا در جمع 10 فوتسالیست برتر فوتبال دنیا قرار می‌گرفت چه اتفاقی می‌افتاد؟ چقدر پاداش به پای او می‌ریختند و چقدر به او اهمیت می‌دادند، اما من که به‌عنوان یک دختر کاندیدای تصاحب عنوان برترین بازیکن دنیا شدم هنوز سر خانه اول هستم. ما زندگی‌مان را خرج می‌کنیم تا در فوتسال موفق باشیم. موفقیت‌هایی که ما به دست آوردیم بی‌سابقه بود. من هم در شرایطی در جمع 10 بازیکن برتر قرار گرفتم که تمام بازیکنان حاضر در این لیست همگی از ابرقدرت‌های فوتسال دنیا بودند. سه بازیکن از برزیل، سه بازیکن از اسپانیا، یک بازیکن از پرتغال و یک بازیکن از روسیه. از کل قاره آسیا فقط من در این لیست حضور داشتم اما کسی به من بها داد؟ قرار بود به من و بقیه بازیکنان تیم ملی نفری دو میلیون تومان و یک سکه بدهند که هنوز نگرفته‌ایم. علاوه بر آن، بازیکنان شهرستانی باید برای دریافت هدیه خود با هزینه شخصی به تهران بیایند. میزان پاداش مهم نیست، ما فقط دوست داریم طوری حمایت شویم که انگیزه‌ها حفظ شود.
منبع: جام جم آنلاین
