این دارو برای کسانی که از پوکی استخوان رنج می برند مناسب می باشد. درباره قرص استئوفوس +موارد مصرف و عوارض قرص استئوفوس در مطلب زیر بیشتر آشنا شوید…
قرص استئوفوس + موارد مصرف و عوارض قرص استئوفوس
آلندرونات یا استئوفوس (موارد مصرف،فواید و عوارض)
نام علمی دارو (ژنریک): Alendronate
گروه دارویی: Bone Modulating Drugs
داروهای استخوان ساز
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
APOTEX داروسازی آوه سینا داروسازی شفا داروسازی مداوا
CIPLA داروسازی ابوریحان داروسازی عبیدی داروسازی کیمیدارو
MERCK SHARP & DOHME داروسازی حکیم
موارد مصرف آلندرونات
آلندرونات یک آمینو بیس فسفونات با خصوصیات کلی مشابه با دیگر بیس فسفونات ها می باشد و یک مهار کننده قوی بازجذب استخوانی است و در بیماری پاژه استخوان و استئوپروز به صورت نمک سدیم تجویز می شود همچنین در درمان متاستازهای استخوانی و هیپرکلسمی ناشی از بد خیمی کاربرد دارد.
آلندرونات سدیم به طریق خوراکی تجویز می شود و جهت به حداقل رساندن عوارض جانبی و ایجاد جذب مناسب دستورات خاصی جهت مصرف لازم است که در قسمت عوارض جانبی و پیشگیری توضیح داده شدند.
دوزهای تجویزی براساس اسید آلندرونیک بیان می شود و 3/1 میلی گرم آلندرونات سدیم حدوداً معادل 1 میلی گرم اسید آلندرونیک می باشد.
مکانیسم اثر قرص استئوفوس
این دارو یک بیس فسفونات است که با اثر بر استئوکلاست ها یا پیش سازهای استئوکلاست مانع از تجزیه استخوان می شود؛ سرعت تجزیه استخوان را کم می کند در نتیجه به طور غیر مستقیم دانسیته استخوانی را افزایش می دهد.
در بیماری Peget’s که تجزیه و تشکیل استخوان اختلال پیدا می کند، مهار تجزیه استخوانی به طور غیر مستقیم تشکیل استخوان را کاهش می دهد؛ اما استخوان تازه شکل یافته ساختار نرمال تری را نشان می دهد.
فارماکوکينتيک قرص استئوفوس
همانند دیگر بی فسفونات ها، آلندرونات نیز با تجویز خوراکی به میزان کمی جذب می شود و میزان جذب با غذا مخصوصاً فراورده های غذایی حاوی کلسیم و دیگر کاتیون های چند ظرفیتی کاهش می یابد.
میزان زیست دستیابی هنگامی که نیم ساعت قبل از غذا مصرف شود حدود 4/0 درصد است و هنگامی که در حالت ناشتا مصرف شود زیست دستیابی آن 7/0% است و اگر 2 ساعت بعد از صرف غذا مصرف شود میزان جذب آن ناچیز خواهد بود.
حدود نیمی از قسمت جذب شده از طریق ادرار دفع می شود و مابقی برای یک مدت طولانی سکستر sequestered استخوان می شود. به نظر نمی رسد که بی فسفونات ها متابولیزه شوند.
موارد منع مصرف
منع مصرف: بیش حساسیتی، هایپوکلسمی، اختلالات مری که منجر به تأخیر تخلیه مری می شود مثل stricture یا Achalasia، عدم توانایی ایستادن یا قرار گرفتن در حالت نشسته به مدت 30 دقیقه.
احتیاط:
می تواند باعث آسیب منطقه ای موکوز GI فوقانی شود
تنها با آب ساده مصرف شود، نه با قهوه، آبمیوه یا آب معدنی؛ بیمار حداقل 30 دقیقه پس از مصرف به صورت نشسته یا ایستاده قرار بگیرد
هایپوکلسمی در استفاده از بیس فسفونات ها گزارش شده است؛ قبل از شروع درمان هایپوکلسمی اصلاح شود؛ کلسیم و ویتامین دی به میزان کافی مصرف شود
عوارض جانبي قرص استئوفوس
همانند بیس فسفونات ها به طور کلی عوارض گوارشی مثل دردشکم، سختی دربلع، اسهال و یا یبوست شایع ترین
عوارض جانبی هستند.
واکنش های شدید مروی مثل التهاب مری، درزیون و زخم مری نیز اتفاق می افتد و باید به بیماران تذکر داده شود که در صورت ایجاد علایم مثل سختی دربلع، سوزش سردل جدید یا بدتر شدن آن، بلع دردناک و دردپشت جناغ مصرف قرص ها را متوقف کند و به پزشک مراجعه نماید چرا که زخم معده نیز به عنوان عوارض این دارو گزارش شده است.
در بیمارانی با مشکلات مری و یا دیگر عواملی که باعث تأخیر در تخلیه مری می شوند و یا آنهایی که قادر به ایستادن یا صاف نشستن برای حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف قرص نیستند نباید از آلندرونات استفاده نمود و در بیمارانی که اختلالات قسمت فوقانی مسیر گوارشی دارند بایستی مصرف دارو با توجه بیشتری انجام گیرد.
برای به حداقل رساندن خطر واکنش های مری موارد زیر بایستی رعایت شوند:
1- به بیمار باید آموزش داده شود که قرص های آلندرونات را با حجم کافی آب (حداقل ml200) بخورد و این کار را در حالت ایستاده یا صاف نشسته انجام دهد. آ ب های معدنی با غلضت های بالای کلسیم نباید مصرف شوند.
2- قرص باید صبح بعد از بیدار شدن با معده خالی و حداقل 30 دقیقه قبل از صرف صبحانه و هر گونه داروی خوراکی دیگر مصرف شود.
3- بعد از خوردن قرص بیمار باید در حالت ایستاده بماند و دراز نکشد تا زمانی که اولین وعده غذایی آن روز را صرف کند.
4- نباید آلندرونات را در زمان خواب استفاده کرد یا قبل از، از رختخواب بیرون آمدن.
قبل از شروع درمان با آلندرونات، هیپوکلسمی باید اصلاح شود.
تداخل دارویی
غلظت یا اثرات این داروها را افزایش می دهد: Deferasirox؛ Phosphate supplements
غلظت یا اثرات Alendronate با این داروها افزایش می یابد: Aminoglycosides؛ Aspirin؛ NSAIDS
غلظت یا اثرات Alendronate ا این داروها کاهش می یابد: Antacids؛ Calcium salts؛ Iron salts؛ Magnesium salts؛ Proton pump inhibitors
اتانول: ریسک استئوپروز و آسیب معده را افزایش می دهد. از مصرف اتانول به طور همزمان اجتناب کنید.
غذا: تمام غذاها و نوشیدنی ها با جذب این دارو تداخل دارند. تجویز همزمان با کافئین اثربخشی Alendronate را کم می کند. تجویز همزمان با محصولات لبنی جذب Alendronate را کم می کند. نوشیدنی ها (به خصوص آب پرتقال و قهوه) و غذاها جذب دارو را تا 60% کم می کنند. دارو باید صبح ناشتا با آب ساده (غیر معدنی) حدود 30 دقیقه قبل از غذا، نوشیدنی و سایر داروها مصرف شود.
نکات قابل توصيه
به جز آب ساده از استفاده از غذا و نوشیدنی ها اجتناب شود، تا 30 دقیقه پس از مصرف دارو دراز نکشید، هنگام خواب یا قبل از برخاستن از خواب مصرف نشود
قرص ها به صورت کامل مصرف شده و از خرد کردن یا جویدن خودداری شود
در صورت بروز مشکلات مری (مثل سختی در بلع یا درد هنگام بلع، درد رترواسترنال، درد شکم یا مری، سوزش سردل) به پزشک اطلاع داده شود
تمرینات ورزشی، مصرف کلسیم و ویتامین دی، عدم مصرف سیگار و الکل رعایت شود
در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود
سایر داروهای مصرفی چه نسخه ای و چه OTC و بیماری های همزمان به پزشک اطلاع داده شود
مقدار مصرف آلندرونات یا قرص استئوفوس
دوز معمول درمانی استئوپروزدر مردان و زنان 10 میلی گرم است و در زنان بعد از یائسگی ممکن است 5 میلی گرم در روز به صورت پروفیلاکسی تجویز شود هم چنین می توان اسید آلندرونیک را به صورت هفتگی و هر هفته 70 میلی گرم در زنان بعد از سن یائسگی جهت درمان استئوپروز تجویز کرد و یا با دوز 35 میلی گرم جهت پروفیلاکسی از آن استفاده نمود.
از آلندرونات در مورد درمان و جلوگیری از استئوپروز ناشی از کورتیکواستروئیدها با دوز 5 میلی گرم روزانه استفاده می شود و در زنان یائسه که درمان جایگزینی با هورمون (HRT) دریافت نمی کنند باید دوز 10 میلی گرم روزانه تجویز شود.
در بالغین مبتلا به بیماری پاژه استخوان دوز معمول 40 میلی گرم در روز به مدت 6 ماه می باشد و در صورت نیاز می توان بعد از یک فاصله زمانی درمان را به صورت 6 ماه دیگر تکرار کرد. هم چنین می توان اسید آلندرونیک را به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد.
