زندگینامه حضرت مریم (س)

حضرت مریم (س) یکی از چهار بانوی دو عالم هستند که داستان زندگی ایشان را تقریبا همه مردم می دانند. برای آشنایی بیشتر با زندگینامه حضرت مریم (س) این بخش گهر را بخوانید.

زندگینامه حضرت مریم (س)

حضرت مریم (س) یکی از چهار بانوی دو عالم است. داستان زندگی حضرت مریم (س) آنقدر از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خداوند مهربان یکی از سوره های خود را به نام حضرت مریم (س) قرار داده است و داستان زندگی حضرت مریم (س) را شرح می دهد.

مریم، مریم مقدس یا مریم عذرا (به عبری: מרים) در قرآن و عهد جدید، نام مادر عیسی مسیح است. مسیحیان و مسلمانان معتقد به نزول وحی بر مریم هستند.[آیه ۴۵ سوره آل عمران]

زندگی مریم

مریم یک زن یکتاپرست بود از شهر ناصره جلیلی. در انجیل مقدس عهد جدید و قرآن او مادر عیسی معرفی شده است. به روایت مسلمانان دختر عمران، از نسل هارون و از طایفهٔ لاوی بود ولی به روایت مسیحیان وی از لاوی نبود بلکه نسبش به داوود پادشاه می‌رسید و از طایفه یهودا بود. نام مادرش، حنا Saint Anne بود که خاله‌اش – در روایت‌های مسیحی دختر خاله – الیصابات، همسر زکریا بود. مریم در ناصره شهری در جلیل متولّد شد. به روایت قرآن در زمان تولّد مریم، پدرش عمران کشته شده بود. به روایت قرآن، همسر عمران، در هنگام بارداری، آنچه در رحم داشت، برای خدمت در بیت المقدّس نذر کرد. با این که فرزند عمران، دختر بود، او را در خدمتگزاری معبد آزاد گذاشتند. حنا او را مریم به معنی عبادت کننده نام نهاد. شوهرخاله‌اش زکریا توانست کاهنان را متقاعد کند تا مریم برای خدمتگزاری معبد سلیمان در اورشلیم ساکن شود.

به روایت قرآن کاهنان معبد و علمای بنی اسرائیل برای کفالت و سرپرستی مریم با هم نزاع کردند. سرانجام برای قرعه کشی قلم‌های خود را به آب افکندند، همهٔ قلم‌ها به زیر آب فرورفت جز قلم زکریا که روی آب ماند. بنا به روایت قرآن، زکریا کفالت مریم را بر عهده گرفت. معروف است که زکریّا اتاقی در بلندترین نقطهٔ معبد برای مریم بنا کرد و هر چند روز با نردبان از آن بالا می‌رفت و وسایل راحت او را مهیّا می‌ساخت.

در قرآن چنین آمده‌است: «هر گاه زکریا در محراب او وارد می‌شد، در نزد او روزی می‌یافت. گفت ای مریم این را از کجا آورده‌ای؟ گفت: این از نزد خداست، خداوند به هر کس که بخواهد بی‌حساب روزی می‌بخشد.»

زکریّا با شنیدن این کلمات از مریم، در محراب عبادت، به پروردگار دعا می‌کند تا به او که خودش کهنسال و همسرش نازا بود، فرزندی عطا کند. خداوند او را به یحیی بشارت داد که به تعمیددهنده مشهور است. مریم در بیت المقدّس به روزه و عبادت و نماز می‌پرداخت. بنا به روایت قرآن روح القدس – که از بنده گان خاص خداوند می‌باشد – به صورت انسانی بر مریم نازل شد تا به او فرزندی به نام عیسی عنایت کند و مریم بدون این که تا پیش از آن با مردی تماس بگیرد، به عیسی حامله شد.

تولّد عیسی به روایت اناجیل

نگاره‌ای از مریم مقدس

در انجیل لوقا آیه ۱: ۲۶–۳۸ ولادت عیسی را چنین روایت می‌کند: و در ماه ششم جبرائیل فرشته از جانب خدا به بلدی از جلیل که ناصره نام داشت، فرستاده شد، نزد باکره‌ای نامزد مردی مسمی به یوسف نجار از خاندان داود و نام آن باکره مریم بود. پس فرشته نزد او داخل شده، گفت: «سلام بر تو ای نعمت رسیده، خداوند با توست و تو در میان زنان مبارک هستی.» چون او را دید، از سخن او مضطرب شده، متفکر شد که این چه نوع تحیت است. فرشته بدو گفت: «ای مریم ترسان مباش زیرا که نزد خدا نعمت یافته‌ای؛ و اینک حامله شده، پسری خواهی زایید و او را عیسی خواهی نامید. او بزرگ خواهد بود و به پسر اعلی مسمی شود، و خداوند خدا تخت پدرش داود را بدو عطا خواهد فرمود؛ و او بر خاندان یعقوب تا به ابد پادشاهی خواهد کرد و سلطنت او را نهایت نخواهد بود.» مریم به فرشته گفت: «این چگونه می‌شود و حال آنکه مردی را نشناخته‌ام؟» فرشته در جواب وی گفت: «روح‌القدس بر تو خواهد آمد و قوت اعلی بر تو سایه خواهد افکند، از آنجهت آن مولود مقدس، پسر خدا خوانده خواهد شد؛ و اینک الیصابات از خویشان تو نیز در پیری به پسری حامله شده و این ماه ششم است، مر او را که نازاد می‌خواندند. زیرا نزد خدا هیچ امری محال نیست.» مریم گفت: «اینک کنیز خداوندم. مرا برحسب سخن تو واقع شود.» پس فرشته از نزد او رفت.

انجیل نحوهٔ ولادت عیسی را چنین شرح می‌دهد:متی ۱: ۱۸- اما ولادت عیسی مسیح چنین بود که چون مادرش مریم به یوسف نامزد شده بود، قبل از آنکه با هم آیند، او را از روح‌القدس حامله یافتند؛ و شوهرش یوسف چونکه مرد صالح بود و نخواست او را عبرت نماید، پس اراده نمود او را به پنهانی رها کند. اما چون او در این چیزها تفکر می‌کرد، ناگاه فرشته خداوند در خواب بر وی ظاهر شده، گفت: «ای یوسف پسر داود، از گرفتن زن خویش مریم مترس، زیرا که آنچه در وی قرار گرفته‌است، از روح‌القدس است و او پسری خواهد زایید و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او امت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید.» و این همه برای آن واقع شد تا کلامی که خداوند به زبان نبی گفته بود، تمام گردد «که اینک باکره آبستن شده پسری خواهد زایید و نام او را عمانوئیل خواهند خواند که تفسیرش این است:» خدا با ما.” پس چون یوسف از خواب بیدار شد، چنان‌که فرشته خداوند بدو امر کرده بود، بعمل آورد و زن خویش را گرفت و تا پسر نخستین خود را نزایید، او را نشناخت، و او را عیسی نام نهاد.

لوقا ۲: ۶–۱۴ (و وقتی که ایشان در آنجا بودند، هنگام وضع حمل او رسیده، پسر نخستین خود را زایید؛ و او را در قنداقه پیچیده، در آخور خوابانید. زیرا که برای ایشان در منزل جای نبود؛ و در آن نواحی، شبانان در صحرا بسر می‌بردند و در شب پاسبانی گله‌های خویش می‌کردند. ناگاه فرشته خداوند بر ایشان ظاهر شد و کبریایی خداوند بر گرد ایشان تابید و بغایت ترسان گشتند. فرشته ایشان را گفت: «مترسید، زیرا اینک بشارت خوشی عظیم به شما می‌دهم که برای جمیع قوم خواهد بود؛ که امروز برای شما در شهر داود، نجات دهنده‌ای که مسیح خداوند باشد متولد شد؛ و علامت برای شما این است که طفلی در قنداقه پیچیده و در آخور خوابیده خواهید یافت.» در همان حال فوجی از لشکر آسمانی با فرشته حاضر شده، خدا را تسبیح‌کنان می‌گفتند: «خدا را در اعلی علیین جلال و بر زمین سلامتی و در میان مردم رضامندی باد.»

لوقا ۲: ۱۷–۱۹ چون این را دیدند، آن سخنی را که دربارهٔ طفل بدیشان گفته شده بود، شهرت دادند؛ و هر که می‌شنید از آنچه شبانان بدیشان گفتند، تعجب می‌نمود. اما مریم در دل خود متفکر شده، این همه سخنان را نگاه می‌داشت)

تولّد عیسی مسیح به روایت قرآن

و در این کتاب از مریم یاد کن، آن گاه که از کسان خود، در مکانی شرقی به کناری شتافت. (۱۶) و در برابر آنان پرده‌ای بر خود گرفت. پس روح خود را به سوی او فرستادیم تا به [شکل] بشری خوش‌اندام بر او نمایان شد. (۱۷) [مریم] گفت: «اگر پرهیزگاری، من از تو به خدای رحمان پناه می‌برم.» (۱۸) گفت: «من فقط فرستاده پروردگار توأم، برای اینکه به تو پسری پاکیزه ببخشم.» (۱۹) گفت: «چگونه مرا پسری باشد با آنکه دست بشری به من نرسیده و بدکار نبوده‌ام؟» (۲۰) گفت: «[فرمان] چنین است، پروردگار تو گفته که آن بر من آسان است، و تا او را نشانه‌ای برای مردم و رحمتی از جانب خویش قرار دهیم، و [این] دستوری قطعی بود.» (۲۱) پس [مریم] به [عیسی] آبستن شد [نه به طور طبیعی]و با او به مکان دورافتاده‌ای پناه جست. (۲۲) تا درد زایمان، او را به سوی تنه درخت خرمایی کشانید. گفت: «ای کاش، پیش از این مرده بودم و یکسر فراموش شده بودم.» (۲۳) پس، از [شکم] او [مریم]، [عیسی] وی را ندا داد که: غم مدار، پروردگارت زیر [پای] تو چشمه آبی پدیدآورده‌است. (۲۴) و تنه درخت خرما را به طرف خود [بگیر و] بتکان، تا بر تو خرمای تازه می‌ریزد. (۲۵) و بخور و بنوش و دیده روشن دار. پس اگر کسی از آدمیان را دیدی، بگوی: «من برای [خدای] رحمان روزه نذر کرده‌ام، و امروز مطلقاً با انسانی سخن نخواهم گفت.» (۲۶) پس [مریم] در حالی که او را در آغوش گرفته بود به نزد قومش آورد. گفتند: «ای مریم، به راستی کار بسیار ناپسندی مرتکب شده‌ای.» (۲۷) ای خواهر هارون، پدرت مرد بدی نبود و مادرت [نیز] بدکاره نبود. (۲۸) [مریم] به سوی [عیسی] اشاره کرد. گفتند: «چگونه با کسی که در گهواره [و] کودک است سخن بگوییم؟» (۲۹) [کودک] گفت: «منم بنده خدا، به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده‌است، (۳۰) و هر جا که باشم مرا با برکت ساخته، و تا زنده‌ام به نماز و زکات سفارش کرده‌است، (۳۱) و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده‌است، (۳۲) و درود بر من، روزی که زاده شدم و روزی که می‌میرم و روزی که زنده برانگیخته می‌شوم.» (۳۳) این است [ماجرای] عیسی پسر مریم، [همان] گفتار درستی که در آن شک می‌کنند. (۳۴) خدا را نسزد که فرزندی برگیرد. منزّه‌است او چون کاری را اراده کند، همین قدر به آن می‌گوید: «موجود شو»، پس بی‌درنگ موجود می‌شود. (۳۵)

در احادیثی از پیامبر اسلام آمده‌است که «خواهر هارون» در آیه۲۸ به معنی «ای کسی که از نسل هارون هستی» آمده‌است و در آن زمان این گونه گفتار مرسوم بوده‌است)

مغان ولادت عیسی مسیح

جراردو نیولی اظهار داشته است: «آموزهٔ زرتشتی منجی آینده (سَوشیانت) مبنای داستان آمدن مُغان بیت لحم در انجیل متی (۱:۲–۱۲) بوده است.» استدلال این نظر نامحتمل را جوزپه مسینا طرح کرده است. مسینا نخست انکار می‌کند که مغان یک طبقهٔ روحانی مادی بوده‌اند. دیدگاه او این است که آنان پیروان متعصب زرتشت بوده‌اند که به همین دلیل با داریوش مخالفت کرده‌اند. مسینا برای القای این نظر که مغان ولادت عیسی مسیح زرتشتیانی بوده‌اند که به پیشگویی آخرزمانی زرتشت پاسخ می‌داده‌اند. به منابعی همچون پیشگوی هیستاسپ، انجیل عربی کودکی مسیح، تئودور بارکنای (سدهٔ هشتم میلادی) و بار هبرائیوس (سدهٔ سیزدهم میلادی) استناد کرده است. او فرض را بر این می‌گذارد که آوزهٔ زرتشتی سَوشیانت الهام بخش متی بوده است. این دیدگاه اختلاف‌های ژرف میان دو مفهوم منجی و رستگاری در زرتشتی و مسیحیت را نادیده می‌انگارد.

به رغم این حقیقت که برخی آبای کلیسا (مانند کلمنس اسکندرانی) به زرتشتی بودن مغان ولادت مسیح باور داشته‌اند، از تاریخ مغان و متن کتاب مقدس چنین بر می‌آید که آنان اختربینانی احتمالأ بین‌النهرینی بوده‌اند. بیشاپ اظهار داشته است: «اورگین که فلسطین زمان خود را می‌شناخت و یروم که در بیت لحم می‌زیست، ادعاهای اختربینان بابلی را با علاقه پذیرفتند، همچنان که آگوستین قدیس هیپویی پذیرفت؛ و باید تصدیق کرد که اجماع این سه دانشمند تحسین برانگیز است.»

ستارهٔ ولادت مسیح

بیش از پانصد کتاب و مقاله و تحقیق دربارهٔ موضوع «ستاره» وجود دارد که از آن نور آسمانی که مغان را هدایت کرد تفسیرهای گوناگونی به میان آورده‌اند. برخی از یک نواختر سخن گفته‌اند: ستاره‌ای که به طور ناگهانی روشنایی اش زیاد می‌شود.

گزارش‌های چینی حاکی از آن هستند که در سال پنجم ق. م نواختری در نزدیکی ستارهٔ آلفای آکوئیله به مدت هفتاد روز مشاهده می‌شده است. دیگران از امکان وجود ستاره‌ای دنباله دار سخن گفته‌اند. برخی توجه خود را بر ستارهٔ دنباله دار هالی متمرکز کرده‌اند که در سال دوازدهم ق. م میلاد آشکار شده است. جک فینگان بر پایهٔ گزارش‌های چینی‌ها این نظر را مطرح کرده که ممکن است ستاره‌های دنباله دار (یا نواخترهای) سال پنجم یا چهارم ق. م مغان را به آغاز سفر واداشته باشند و دیگر این که ممکن است ستارهٔ دنباله دار آوریل سال چهارم ق. م وقتی آنان به یهودیه رسیده‌اند، در حال درخشیدن بوده است.

یوهانس کپلر ستاره‌شناس بزرگ سدهٔ هفدهم میلادی محاسبه کرد که قِران سه گانهٔ برجیس و کیوان که پیش از ظاهر شدن ابرنواختر سال ۱۶۰۴ میلادی اتفاق افتاد، بایست در سال هفتم ق. م در صورت فلکی حوت نیز اتفاق افتاده باشد. دیوید هیوز استدلال کرده است که این قرآن سه گانهٔ برجیس و کیوان ستاره ولادت مسیح بوده است

مریم در دیدگاه اسلام

مقام و رتبه مریم

مریم در سوره آل عمران آیه ۴۲ لقب بانوی دو عالم بر خود گرفته.

و [یاد کن] هنگامی را که فرشتگان گفتند ای مریم خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتری داده است.

طبق گفته قرآن لقب بانوی دو عالم تنها برازنده مریم است. ــ

آیات زیر به نزول وحی بر مریم اشاره دارند: در سوره آل عمران آیهٔ ۴۲ چنین آمده‌است: «و فرشتگان مریم را گفتند ای مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته، و بر تمامی زنان دو جهان برتری داده‌است، ای مریم فروتنی کن برای پروردگار خود، و سجده به جای آور، و با نمازگزاران به نماز بایست»

در سوره آل عمران آیه ۴۵ چنین آمده‌است: «و هنگامی که فرشتگان مریم را گفتند به راستی خدا تو را به کلمه‌ای از خویش بشارت می‌دهد که نامش عیسی پسر مریم است و در دنیا و آخرت آبرومند و از نزدیکان درگاه خداوند است»

در سورهٔ مریم آیه ۱۷ چنین آمده‌است: «ما روح خود را به سوی مریم فرستادیم، و مریم او را چون انسانی بی عیب و نقص تصوّر می‌کرد»

وی تا پایان عمرش ازدواج نکرد و باکره ماند.

اکثر مسیحیان کاتولیک و … نیز ماننده مسلمانان معتقد هستند که مریم مقدس تا پایان عمرش باکره ماند و هیچ نوع رابطه جنسی حتی بعد از تولد عیسی با یوسف نداشت. با این که در قسمت‌هایی در انجیل از برادران عیسی صحبت می‌شود منظور از برادران عیسی در انجیل به معنای برادران تنی عیسی نیست.

برخی از مسیحیان پروتستانت اوایل مریم مقدس را بسیار تکریم می‌کردند و حتی مارتین لوتر نوشت مریم پر از فیض بود و کاملاً بدون گناه بود ولی از سال ۱۵۳۲ مارتین لوتر کم‌کم از حمایت جشن‌های مربوط به مریم مقدس خوداری کرد

مریم و دودمانش از شیطان در پناهند

در قرآن هنگامی که مادر مریم، مریم را به دنیا آورد و دانست که او دختر است، چنین گفت: «چون فرزند خویش بزاد، گفت: ای پروردگار من، این که زاییده‌ام دختر است- و خدا به آنچه زاییده بود داناتر است- و پسر چون دختر نیست. او را مریم نام نهادم. او و فرزندانش را از شیطان رجیم در پناه تو می‌آورم.»

و اینچنین است که مریم و فرزندش عیسی مسیح از شیطان در پناه خدا قرار دارند.

طبق اعتقاد بیشتر مسیحیان از جمله کاتولیک‌ها قسمت مکاشفه یوحنا در انجیل مقدس فصل ۱۲ که در مورد ” زن و اژدها، صحبت می‌کند. زن در این بخش مریم مقدس و اژدها شیطان است. بچه‌ای که در این فصل در مکاشفه یوحنا از آن صحبت می‌شود عیسی مسیح است. در زیر پای اکثر مجسمه‌های مریم مقدس یک مار بچشم می‌خورد معنی غلبه بر شیطان است. اکثر مسیحیان معتقد هستند که در انجیل مقدس عصر پیدایش فصل ۳ آیه ۱۵ مریم مقدس به عنوان زنی معرفی شده است که اولاد او (عیسی مسیح) سر شیطان را خواهد کوبید

سرنوشت مریم

بعضی معتقد هستند که مریم پس از تولد عیسی زندگی عادی داشت و حواریون عیسی در خدمت مریم بودند. همچنین این دسته معتقد هستند مریم در سن ۶۳ سالگی وفات کرده است.

چندین شاخه مسیحیت از جمله کاتولیک هاو اورتدوکس‌ها معتقد هستند که مریم مقدس به آسمان صعود کرده است