زیارت اهل قبور یکی از امور مستحب در بین مسلمانان است که در روزهای دوشنبه، سه شنبه و پنج شنبه بسیار سفارش شده است. تلاوت دعا و ادعیه یکی از بهترین کارها برای آرامش بخشیدن به اموات است. در این محتوا متن دعای زیارت اهل قبور را به همراه فایل pdf تهیه کرده ایم که در ادامه می توانید آن را مشاهده کنید.
متن دعا زیارت اهل قبور
از امام علی (ع) نقل شده است : زمانی که داخل قبرستان شدی این دعا را بخوان که خداوند ثواب پنجاه ساله برای تو می نویسد و گناهان پنجاه ساله خود و پدر و مادرت را محو میگرداند. و دعا:
دانلود دعای زیارت اهل قبور pdf
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
بنام خداى بخشاینده مهربان
اَلسَّلامُ عَلى اَهْلِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مِنْ اَهْلِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ
سلام بر اهل کلمه لااله الاّ اللَّه از طرف اهل کلمه اله الاّ اللَّه
یا اَهْلَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ کَیْفَ وَجَدْتُمْ
اى اهل لااله الاّ اللَّه به حق این کلمه مقدسه لااله الاّ اللَّه (آیا) چگونه یافتید (پاداش )
قَوْلَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مِنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ یا لا اِلهَ اِلا اللَّهُ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ
گفتار لا اله الاّ اللَّه را از خود کلمه مقدّسه لا اله الاّ اللَّه اى که معبودى نیست جز خدا به حق این کلمه مقدسه لا اله الاّ اللَّه
اغْفِرْ لِمَنْ قالَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاحْشُرْنا فى زُمْرَهِ مَنْ قالَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِىُّ وَلِىُّ اللَّهِ
بیامرز هرکه را که گوید لااله الاّ اللَّه و محشور کن ما را در زمره گویندگان لا اله الاّ اللَّه محمد رسول اللَّه ، على ولى اللَّه
سید بن طاوس در مصابح الزائر گفته است که بهترین زمان زیارت اهل قبور روز پنجشنبه است و اگر غیر این روز بود رو به قبله بمانید و دست خود را روی قبر بگذارید و بگویی:
اَللّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَصِلْ وَحْدَتَهُ وَآنِسْ وَحْشَتَهُ وَآمِنْ رَوْعَتَهُ
خدایا رحم کن به غربت او و برهان او را از تنهایى و انیس وحشت او باش و به پریشانى و هراسش ایمنى بخش
وَاَسْکِنْ اِلَیْهِ مِنْ رَحْمَتِکَ رَحْمَهً یَسْتَغْنى بِها عَنْ رَحْمَهِ مَنْ سِواکَ وَاَ لْحِقْهُ بِمَنْ کانَ یَتَوَلاّهُ
و روان کن به سویش از رحمت خود مقدارى که بى نیاز گردد به برکت آن از رحمت دیگرى جز تو و ملحقش کن به هرکه دوستش دارد.
سپس سوره قدر را هفت مرتبه، سوره حمد، سوره توحید و آیه الکرسی را هر کدام را سه مرتبه یخواند.
» سوره إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ (سوره قدر جزء 30) «
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾
ما [قرآن را] در شب قدر نازل كرديم (۱)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾
و از شب قدر چه آگاهت كرد (۲)
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾
شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است (۳)
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾
در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند (۴)
سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾
[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است (۵)
» متن آیت الکرسی با معنی «
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ
خداست که معبودی به غیر از او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابی سبک او را فرو میگیرد و نه خوابی گران
لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْض
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست
مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ
کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟
آنچه در پیش روی آنان و آنچه در پشت سرشان است می داند.
وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء
و به چیزی از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمی یابند.
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا
کرسی او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهداری آنها بر او دشوار نیست
وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
و اوست والای بزرگ.
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ
در دین هیچ اجباری نیست. و راه از بیراهه بخوبی آشکار شده است.
فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤمِن بِاللّهِ
پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد
فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا
به دستاویزی استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است.
وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
و خداوند شنوای داناست.
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ
خداوند سرور کسانی است که ایمان آورده اند.
آنان را از تاریکیها به سوی روشنایی به در می برد
وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ
و [لی ] کسانی که کفر ورزیده اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند
یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ
که آنان را از روشنایی به سوی تاریکی ها به در می برند.
أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند.