مشهورترین نامه های دنیا
بعضی از قدیمی ترین نامه های داخل بطری به حدود ۱۰۰ سال پیش تعلق داشته و بعضی از آنها حتی گینسی شده اند.
شرح موقعیت جغرافیایی، درخواست کمک یا متنی که نویسنده برای همسر خود نوشته بود، موضوع اصلی تمام نامه هایی است که داخل بطری های بسیار قدیمی و در اقیانوس ها یا دریاها پیدا شده اند. با آنکه هرگز مشخص نشده که اولین نامه داخل بطری چه زمانی پیدا شده است اما اینطور که در تاریخ ادعا شده است اولین نامه توسط یک فیلسوف یونانی به نام «تئوفراستوس» در دریای مدیترانه و در سال ۳۱۰ بعد از میلاد پیدا شده است.
جالب اینجاست که موقعیت نویسنده نامه در اقیانوس اطلس عنوان شده بود و این نامه پس از سفری طولانی بالاخره به مدیترانه رسیده بود، البته این نامه هرگز دیده نشد و معلوم نیست که در حقیقت وجود داشته است یا خیر.
پروژه نامه گمشده
«ابی جکوبسون» نامه ای زرد و پوسیده را پیدا کرد که در سال ۱۹۴۴ نوشته شده بود، این نامه متعلق به خانم و آقای جوزف و متئوس می شد که احتمالا زمانی در آپارتمانی در نیویورک ساکن بودند.
ابی می گوید: «زمانی که نامه را باز کردم می دانستم نامه ای بسیار قدیمی است ولی با دیدن تاریخ و موضوع آن واقعا شگفت زده شدم. نامه مربوط به زمان جنگ جهانی دوم بود.»
ابی در ابتدا نمی دانست باید با این نامه چه کار کند. چند روز هم از پیدا کردن آن گذشت تا اینکه بالاخره تصمیم گرفت به دنبال صاحبان نامه بگردد. این داستان آنقدر برایش جالب شده بود که نمی خواست در خانه نشسته و تنها از طریق اینترنت به جستجو بپردازد، به همین خاطر، به شهرداری نیویورک رفته و به جستجوی آنها در مدارک موجود در شهرداری مشغول شد. چند ماه از این موضوع گذشت و ابی نتوانست موفق به پیدا کردن آنها شود، پس جستجوی اینترنتی را آغاز کرد. او وب سایتی راه اندازی کرده نام آن را «پروژه نامه گمشده» گذاشت.
در ابتدا ابی می خواست به تنهایی آنها را پیدا کند اما کم کم به این نتیجه رسید که کمک مردم او را زودتر به هدف می رساند. در این مسیر مرد آمریکایی توانست همراهان بسیاری پیدا کند که حاضر بودند به صورت آنلاین به او کمک کنند. یکی از آنها مگی نام داشت و ساکن دانمارک بود. ابی با کمک مگی توانست بالاخره با پسر خانواده یعنی اسکات متئوس ارتباط برقرار کنند، او نیز ساکن نیویورک بوده و ۶۷ سال سن داشت.
ابی می گوید: «برای من بسیار جالب بود که افراد زیادی از سراسر دنیا با من ارتباط برقرار کردند تا بتوانیم نامه ای را به دست صاحبش برسانیم.» خانم و آقای متئوس از دنیا رفته بودند و اسکات تنها بازمانده آنها به حساب می آمد. اسکات می گوید: «این نامه برای من خیلی جالب بود زیرا پدرم تنها دو ماه قبل از به دنیا آمدن من در جنگ جان خودش را از دست داد. من هرگز او را ندیدم و او را به خوبی نمی شناختم. همیشه گمان می کردم او ما را دوست نداشته که به خاطر جنگ من و مادرم را تنها گذاشته است ولی با خواندن این نامه توانستم میزان علاقه اش به مادرم را بفهمم.»
نامه های جاسوسی
در گذشته جاسوسان نیروی دریایی انگلیس برای فرستادن اطلاعات مهم و موقعیت دشمن، از نوشتن نامه و فرستادن آنها به وسیله بطری استفاده می کردند، به این ترتیب اگر نامه به دست دشمنان می افتاد جاسوسان شناسایی نشده و جان سالم به در می بردند.
با اینکه ممکن بود این نامه ها به دست هر کسی بیفتند و اطلاعات محرمانه فاش شوند اما هیچ چاره ای برای آن اندیشیده نشده بود تا اینکه یکی از این بطری ها به دست ماهیگیری معمولی افتاد و اطلاعات آن توسط این شخص خوانده شد.
در آن زمان، ملکه الیزابت اول از این موضوع مطلع شده و پس از مجازات ماهیگیر کنجکاو، شغل جدیدی اختراع کرد، بازکننده بطری های پیدا شده از اقیانوس. شغل این فرد جستجو در اقیانوس و پیدا کردن بطری ها بود و تنها کسی که حق داشت در این بطری ها را باز کند این شخص بود. به غیر از او، هر کس دیگری که بطری را باز کرده و نامه را خارج می کرد به اعدام محکوم می شد. هنوز هم پس از صدها سال گاهی یکی از این بطری ها که حاوی اطلاعات جاسوسی هستند در سواحل انگلیس به چشم می خورند.
نامه زندانیان
بیشتر مردم گمان می کنند که نامه های داخل بطری همه به داخل دریا انداخته می شوند اما این موضوع درباره تمامی آنها صحت ندارد. در سال ۲۰۰۹ نامه ای در داخل یک بطری پیدا شد که متعلق به زندانیان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۴ بود و توسط کارگردان این زندان در لهستان پیدا شد.
آنها در حال نوسازی زیرزمین این زندان بودند که بطری را داخل یکی از دیوارها پیدا کردند. این زندان در واقع بازداشتگاهی سیاسی مربوط به نازی ها بود. تاریخ نامه، نهم سپتامبر ۱۹۴۴ را نشان می داد و متن نامه در واقع، شماره زندانی و آدرس ۷ زندانی بود که با مداد نوشته شده بود.
شش نفر از این زندانیان لهستانی و یکی دیگر اهل فرانسه بودند و همگی بین ۱۸ تا ۲۰ سال سن داشتند. از این تعداد تنها ۲ نفر توانسته بودند از جنگ جهان سالم به در برده و به خانه های خود بازگردند.
نامه ای برای ملکه
یکی دیگر از مشهورترین نامه هایی که داخل بطری و در اقیانوس اطلس پیدا شد، متعلق به کریستف کلمب بود. وقتی کشتی او، نینا، به همراه تعداد زیادی از خدمه، گرفتار طوفانی بسیار سخت شد، آنها هرگز گمان نمی کردند که بتوانند از این طوفان جان سالم به در ببرند. به همین خاطر، کریستف نامه ای نوشته و موقعیت خود، کشفیاتش و هر آنچه را دیده بود در آن شرح داد. او نامه را داخل یک بطری قرار داد و به دریا انداخت. در تکه ای کاغذ که همراه نامه بود از یابنده خواست تا آن را به ملکه اسپانیا بدهد. این نامه حدود ۱۰۰ سال پس از آن پیدا شده و هم اکنون در موزه ای در اسپانیا نگهداری می شود.
نامه دانش آموزان
در دسامبر ۲۰۰۸، مارلی برندل برای تفریح به تالاب نلسون در نزدیکی دهکده خود در آلاسکا رفته بود که متوجه شیء عجیبی در میان تالاب شد. او یک بطری پلاستیکی را دیده بود که نامه ای در آن قرار داشت. از رنگ زرد و کاغذ پوسیده نامه مشخص بود که زمان زیادی از نوشته شدن آن می گذرد. مارلی نامه را از بطری خارج کرده و متوجه شد که آدرس آن مربوط به مدرسه ای در شهرهای شمالی آلاسکاست. در این نامه نوشته شده بود: «سلام یابنده عزیز. اسم من امیلی هوآنگ است و در کلاس چهارم تحصیل می کنم. این نامه هم بخشی از تحقیقات ما درباره اقیانوس ها و مردمانی است که در کشورهای دوردست زندنگی می کنند. لطفا پس از پیدا کردن بطری، تاریخ و موقعیت جغرافیایی آن را به این آدرس بفرستید. پس از آن، ما عکس و تاریخی را که بطری را به اقیانوس انداخته ایم برای شما خواهیم فرستاد.»
مارلی به این موضوع بسیار علاقه مند شد و تصمیم گرفت تا نامه ای به آدرس فرستنده بفرستد، پس از تحقیقات بسیار، او فهمید که این نامه ۲۱ سال قبل به اقیانوس انداخته شده بود و این دانش آموزان دیگر فارغ التحصیل شده اند.
نامه ای برای کمک
در سال ۱۹۹۹ وقتی یک ماهیگیر اسکاتلندی در حال ماهیگیری با تور قدیمی خود بود ناگهان متوجه شد که چیزی بزرگتر و سنگین تر از یک ماهی معمولی صید کرده است. او تور خود را کشید و متوجه شد به جای ماهی، یک بطری در داخل تور است که نامه ای داخل آن قرار دارد، پس از باز کردن بطری، ماهیگیر دو نامه پیدا کرد که روی یکی از آنها نوشته شده بود مخصوص «توماس هوگسج» و تاریخ آن مربوط به نهم سپتامبر ۱۹۱۶ می شد.
در نامه ای که خصوصی نبود از یابنده درخواست شده بود تا نامه دیگر را به همسر توماس به نام «الیزابت» برساند. ماهیگیر که نمی توانست جلوی کنجکاوی خود را بگیرد، نامه خصوصی را هم باز کرد. البته او شاید می خواست از این طریق بتواند نامه را به صاحبش برساند. نامه الیزابت یک متن ساده بود که توماس برای همسرش نوشته بود. نامه نشان می داد تازه یک سال از ازدواج این دو زوج می گذشته که توماس برای شرکت در جنگ جهانی اول مجبور شده بود به فرانسه سفر کند.
اینطور که مشخص بود این دو نفر نمی توانستند پس از این همه سال زنده باشند، پس ماهیگیر به جستجوی اقوام یا فرزندان آنها مشغول شد. این داستان آنقدر جالب بود که دولت اسکاتلند حاضر شد تمامی مخارج سفر را به ماهیگیر بپردازد تا او نامه را به صاحبشان برساند. جالب اینجاست که دختر آنها هنوز زنده بود و در نزدیکی همان آدرس، خانه داشت. این نامه پس از ۸۳ سال به صاحب اصلی خود رسید.
نامه گینسی
قدیمی ترین نامه داخل بطری پیدا شده در دنیا که در کتاب رکوردهای گینس هم ثبت شد نامه ای ۹۹ ساله است که حاتلا در موزه علوم دریایی اسکاتلند در آبردین نگهداری می شود. این نامه داخل یکی از ۱۸۹۰ بطری ای بود که در یک طرح آزمایشی، در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۱۴ به دریا انداخته شد.
این طرح متعلق به «کاپیتان هانتر براون» بود تا بفهمد که یک بطری تا چه زمانی می تواند به سفر دریایی خود ادامه دهد. او سال ها پس از انداختن بطری ها، سفرهای دریایی خود را دوباره آغاز کرده و موفق شد ۳۱۵ بطری را پیدا کند.
در تمامی این برنامه ها، از یابنده خواسته شده بود تا پس از نوشتن موقعیت پیدا شدن بطری و در صورت امکان گذاشتن عکسی از آن منطقه، آن را دوباره به آدرس کاپیتان هانتر بفرستند اما به غیر از بطری هایی که توسط خود هانتر پیدا شد، هیچ بطری دیگری به دست او نرسید تا اینکه در سال ۲۰۱۲ یک ماهیگیر اسکاتلندی موفق شد این نامه را پیدا کند.
نامه خصوصی هوگس
در سال ۱۷۸۴ یک کاپیتان ژاپنی به نام «شینوسکه ماتسویاما» با کشتی خود و همراه ۴۴ خدمه و دریانورد در اقیانوس اطلس در حال سفر بودند که در کنار جزیره ای خالی از سکنه دچار حادثه شده و کشتی آنها غرق شد.
آنها که مدت زیادی در آنجا مانده و دیگر ذخیره آب و غذایشان به اتمام رسیده بود، تصمیم گرفتند نامه ای نوشته و به دریا بیندازند تا شاید کسی آن را پیدا کرده و به کمکشان بیاید.
البته این افراد زیاد هم خوش شانس نبودند زیرا نامه آنها ۱۵۰ سال بعد و زمانی پیدا شد که دیگر تمامشان جان خود را از دست داده بودند.
این نامه روی پوسته ای نازک از درخت نوشته شده و درون یک بطری قرار داده شده بود. نامه هم اکنون در موزه ای در ژاپن نگهداری می شود و یابنده اصلی آن هرگز مشخص نشد.
