آمازون نام یکی از جنگل های جهان است. جنگل های آمازون به عنوان بزرگ ترین و همچنین انبوه ترین جنگل های دنیا شناخته شده است و هر ساله سیل گسترده ای از گردشگران به خود جلب می کند. برای آشنایی با جاذبه های گردشگری آمازون این بخش گهر را بخوانید. در ادامه مطالبی در مورد راهنمای سفر به آمازون و جاذبه های آمازون می خوانید.
راهنمای سفر به جنگل آمازون + جاذبه های گردشگری آمازون
جاذبه های گردشگری آمازون
آمازون، نام بزرگترین جنگل بارانی جهان است که در شمال آمریکای جنوبی قرار گرفته و بیشتر آن در خاک برزیل و پرو جای دارد. بیش از نیمی از تمامی جنگل‌های بارانی باقی‌مانده در جهان در آمازون قرار دارد. مساحت جنگل‌های آمازون ۵٫۵ میلیون کیلومتر مربع است که بین ۹ کشور تقسیم شده است.
این منطقهٔ جنگلی که تماماً از درختان پهن‌برگ تشکیل شده و رودخانهٔ آمازون نیز از میان آن می‌گذرد بخش‌هایی از کشورهای برزیل (۶۰ درصد)، پرو (۱۳٪)، کلمبیا (۹٪)، ونزوئلا (۵٪)، بولیوی (۵٪)، گویان (۳٪)، سورینام (۲٪)، اکوادور (۱٫۵٪) و گویان فرانسه (۱٫۵٪) را در برمی‌گیرد. جنگل آمازون نامزد قرار گرفتن در فهرست عجایب هفتگانه جدید است.
بیشتر مساحت جنگل‌های آمازون در حوضه آبریز رود آمازون و ۱۱۰۰ شاخه آن واقع شده است. این حوضه آبریز بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش در دوران دیرینه‌زیستی شکل گرفته است. اهمیت جنگل آمازون در تنوع زیستی گونه‌های گیاهی و جانوری آن، و همچنین در نقش مهم این جنگل در جذب گاز دی‌اکسید کربن از هوا و تولید اکسیژن به جای آن است. جنگل آمازون حدود نیمی از اکسیژن جو زمین را تولید می‌کند. از جنگل‌های آمازون به عنوان بزرگترین میراث طبیعی جهان یاد می‌شود و برخی آنرا «ریه‌های کره زمین» می‌نامند. در نیم قرن گذشته جنگل بارانی آمارون تقریباً بیست درصد کوچکتر شده است. با تخریب جنگل‌ها، در درازمدت با برهم خوردن «ثبات کربن» در جو زمین، الگوهای بارندگی در سراسر جهان نیز تغییر کرده و کشاورزی با بحران روبرو خواهد شد.
جنگل‌های بارانی آمازون در تمام فصول سال دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیاد است. میانگین دما در مرکز آمازون، در حدود ۳۰ درجهٔ سانتیگراد (۸۶ درجه فارنهایت) غربی‌ترین بخش این منطقه، در حدود ۲۵ درجهٔ سانتیگراد (۷۶ درجه فارنهایت) است. تقریباً هر روزه باران سنگینی در سرتاسر آمازون می‌بارد.
بزرگترین شهر ناحیه آمازون واقع در شمال شرق برزیل، شهر مانائوس است. شهر مانائوس یکی از شهرهای میزبان جام جهانی فوتبال بوده است. آب‌وهوای تمامی مناطق آمازون گرم و شرجی است.
رود آمازون از کوه‌های آمریکای جنوبی سرچشمه می‌گیرد و با گذر از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم وعبور از کشورهای متعدد به سمت شرق و اقیانوس اطلس می‌رود. از آن جا که دهانه این رود خیلی عریض است در برخی از نقاط آن قابل کشتیرانی است. آب گرم و نسبت راکد این رودخانه باعث شده است محلی مناسب برای زندگی برخی از حیوانات بسیار عجیب کره زمین باشد. برای نمونه دلفین صورتی که به زبان محلی بوتو نامیده می‌شود، یکی از نادرترین دلفین‌ها در سراسر دنیاست که در میان آب‌های رودخانه پهناور آمازون زندگی می‌کند. براساس گفته‌های دانشمندان رودخانه آمازون نزدیک یه یازده میلیون سال است که همچنان جاری است
بومیان جنگل آمازون
امروزه در بخش برزیلی جنگل‌های آمازون بیش از ۲۴ میلیون نفر زندگی می‌کنند که شامل صدها هزار مردم بومی است که به ۱۸۰ قبیله گوناگون تعلق دارند.
شواهد ژنتیک و مردم‌شناختی نشان می‌دهد که مردم بومی آمازون سرخ‌پوستانی هستند که ریشه آنها مانند دیگر سرخپوستان آمریکا به مهاجرانی بازمی‌گردد که بین ۱۳ هزار تا ۱۷ هزار سال پیش از سیبری آغاز به حرکت کردند. این مهاجران در پایان واپسین عصر یخ‌بندان یعنی زمانی که تنگه برینگ هنوز به شکل پلی یخ‌زده قاره آسیا را به قاره آمریکا متصل می‌کرد از این تنگه گذشته و به آمریکای شمالی رسیدند. نوادگان این مهاجران مدت‌ها بعد از سوی شمال غرب آمازون به منطقه آمازون وارد شدند.
شواهد باستان‌شناختی از کاوش‌های کاورنا داپدرا پینتادا نشان می‌دهد که نوع بشر برای نخستین باز دست‌کم ۱۱۲۰۰ سال پیش در آمازون سکونت گزید.
جنگل‌های آمازون مأمن بیش از ۱۸۰ قبیله بومی است. در اعماق این جنگل‌ها هنوز قبایلی از بومیان زندگی می‌کنند که تاکنون با دنیای امروز و مردمان شهرنشین تماسی نداشته‌اند. هر از گاه خبری از کشف یکی از قبیله‌های ناشناخته آمازون در رسانه‌های دنیا شنیده می‌شود. البته نزدیک به بیست میلیون نفر هم در قلب قبیله‌های مختلف در اطراف زندگی می‌کنند که به بشر امروزی نزدیک‌تر هستند. دولت برزیل برای حفظ فرهنگ و اصالت این بومیان که هر یک احتمالاً زبان و آیین‌های منحصر به فردی دارند، بخش‌های بزرگی از جنگل‌های آمازون را تحت حفاظت قرار داده است. نیمی از جمعیت قبایل جنگل آمازون طی سالیان متمادی بر اثر بیماری، گرسنگی و جنگ جان خود را از دست داده‌اند.
هر سال در ماه‌های ژوئن و اوت، قبایل مستقر در جنگل آمازون و شهرهای اطراف جشنی به نام کوارپ برگزار می‌کنند. در این جشن که در واقع برای بزرگداشت رفتگانشان برپا می‌شود، هر قبیله رقص، غذاهای بومی و آیین‌های خود را به نمایش می‌گذارد. ورود غریبه‌ها به این جشن برای تماشا تنها با اجازه روسای قبایل امکان‌پذیر است. تحقیقات نشان می‌دهند که در حال حاضر نزدیک به ۵۰ قبیله در آمازون زندگی می‌کند که هنوز هم کاملاً با دنیای بیرون بیگانه هستند و هیچ ارتباطی با خارج ندارند.
در یکی از آخرین تلاش‌ها، قضات دیوان عالی برزیل به حفظ یک منطقه اختصاصی سرخپوستان در ایالت شمالی رورایما به عنوان یک سرزمین واحد و یکپارچه رای دادند. این منطقه اختصاصی به نام «راپوسا سرا دو سول» به مساحت بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار در کنار مرز ونزوئلا محل زندگی حدود ۲۰ هزار سرخپوست منطقه آمازون است.
نخستین اروپایی که موفق شد کل درازای رودخانه آمازون را با قایق طی کند فرانسیسکو ده اوریانا بود که این کار را در سال ۱۵۴۲ انجام داد. در کرانه‌های این رود در آن زمان سکونتگاه‌هایی وجود داشته که ساکنان آن بعداً به خاطر دچار شدن به بیماری‌های اروپایی نظیر آبله از بین رفتند.
تنوع زیستی آمازون
آمازون بالاترین تنوع زیستی را در جهان دارد. شمار درختان این جنگل ۳۹۰ میلیارد اصله برآورد می‌شود که شامل ۱۶ هزار گونه درخت می‌شود.
در جنگل‌های آمازون حدود دو نیم میلیون گونه از حشرات و ده‌ها هزار گونه گیاه زندگی می‌کنند. شمار گونه‌های پرندگان و پستانداران آمازون در حدود دو هزار گونه است. تاکنون دست‌کم ۴۰٬۰۰۰ گونه‌های گیاهی، ۲۲۰۰ گونه ماهی، ۱۲۹۴ گونه پرنده، ۴۲۷ گونه از پستانداران، ۴۲۸ گونه دوزیست و ۳۷۸ گونه از خزندگان به طور علمی در منطقه آمازون بررسی و طبقه‌بندی شده‌اند.
یک‌پنجم تمامی گونه‌های پرندگان جهان در جنگل‌های آمازون زیست می‌کنند و یک‌پنجم از گونه‌های ماهیان جهان نیز ساکن رودخانه‌ها و آب‌های روان آمازون هستند.
شماری از گونه‌های موجود در آمازون از گونه‌های پرخطر بر انسان و دیگر حیوانات هستند، ازجمله کیمن سیاه، جگوار، شیر کوهی و آناکوندا. در رودخانه‌ها نیز مارماهی برقی می‌تواند باعث مرگ شود و ماهیان درنده‌ای به نام پیرانیا هم بدن انسان را گزیده و شدیداً زخمی می‌کنند. قورباغه زهرآگین هم از جانداران سمی خطرناک این نواحی است و خفاش خون‌آشام که در داخل جنگل‌های بارانی آمازون ساکن است از ناقلان بیماری هاری به‌شمار می‌آید. مالاریا، تب زرد و تب دنگی نیز از بیماری‌هایی است که احتمال ابتلا به آنها در جنگل‌های آمازون هست.
درخت‌هایی که در معرض خطر انقراض قرار دارند، گونه‌هایی مانند گردوی برزیلی و نخل هستند که زندگی ساکنان آمازون به میوه، دانه، پوشال و خواص دارویی آنان وابسته است. این درختان نقش مهمی در پایداری خاک و تعدیل آب و هوا ایفا می‌کنند.
برج دیدبان آمازون
دکلی به ارتفاع ۳۲۵ متر که از برج ایفل نیز بلندتر است، در قلب جنگل آمازون و در میان درختان تنومند آن ساخته شده است. این دکل برای مشاهده تغییرات شیمیایی در راستای مطالعه تغییرات اقلیمی در سطح جهان احداث شده است. جنگل آمازون با تولید نیمی از اکسیژن جو زمین، تأثیری فوق‌العاده بر روی آن می‌گذارد. این برج عمدتاً به دنبال گازهای گلخانه‌ای همچون دی اکسید کربن، مونوکسید دی نیتروژن و ازون است که جو را گرم می‌کنند. تمام داده‌های جمع‌آوری شده توسط این برج که قرار است به مدت ۳۰ سال به فعالیت بپردازد، در قالب الگوهایی به ثبت می‌رسد تا امکان پیش بینی تغییرات اقلیمی فراهم شود و بر روی تصمیمات دولت دربارهٔ محیط زیست تأثیر بگذارد. انتظار می‌رود که این برج در ابتدای سال ۲۰۱۷ به طور کامل آماده استفاده باشد. برج بلند دیدبان آمازون پروژه مشترک مؤسسه ملی برزیل در امور تحقیقات آمازونی و موسسه آلمانی ماکس پلانک است.
جنگل های آمازون یکی از مخوف ترین و در عین حال زیباترین مناطق جهان است.
حتما شما هم خیلی وقت‌ها وقتی تصاویر هوایی یا تلویزیونی این منطقه از دنیا را دیده‌اید، هوس کرده‌اید که یک بار هم شده به این مناطق سفر کرده و حس کنجکاوی خود را در باره این منطقه که رمز و راز های زیادی را خود نهان کرده است ارضا کنید. این منطقه که پهناورترین جنگل های دنیا را در خود جای داده است در آمریکای جنوبی واقع شده است و تعداد زیادی از موجودات زنده دنیا در آن زندگی می کنند که برخی از آنها بسیار منحصر به فرد هستند. از جمله به طور تقریبی ۱۲۹۴ نوع پرنده، ۳۷۸ خزنده، ۴۲۷ نوع دوزیست و ۳ هزار نوع ماهی در آن زندگی می‌کنند.
از میان این منطقه انبوه و پوشیده از درخت که هنوز پای هیچ انسانی به برخی از نقاط آن نرسیده است و حتی مردمانی در آن زندگی می کنندکه هرگز با تمدن ما آشنا نیستند، رودخانه ای عظیم نیز عبور می کند که به رود آمازون مشهور است. این رودخانه بخش‌هایی از کشورهای برزیل، اکوادور، گویان، کلمبیا، ونزوئلا، بولیوی، پرو و سورینام را در برمی‌گیرد. به این ترتیب مشخص شد که برای حضور در منطقه آمازون می توانید به این کشورها سفر کنید. در این میان خاک برزیل با ۶۱٪ و پرو با ۲۹٪ مساحت کلی جای دارد. جنگل آمازون نامزد قرار گرفتن در فهرست عجایب هفتگانه جدید است.
آب و هوای جنگل آمازون
این جنگل‌های بارانی که در تمام طول سال مرطوب هستند تقریبا درجه حرارتی معادل ۳۰ درجه سانتیگراد دارند. غربی‌ترین بخش این منطقه، حدود ۲۵ درجه سانتیگراد است و تقریبا هر روزه باران سنگینی در سرتاسر جنگل آمازون می‌بارد.
جاذبه های تور آمازون
حیوانات عجیب جنگل آمازون
یکی از شگفتی های منطقه جنگلی آمازون وجود هزاران نوع حیوانات مختلف در آن است که آن را به یکی از بزرگترین زیستگاه های طبیعی در آورده است. به طور تقریبی ۱۲۹۴ نوع پرنده، ۳۷۸ خزنده، ۴۲۷ نوع دوزیست و ۳ هزار نوع ماهی در آن زندگی می‌کنند که اغلب این حیوانات شکارچیان بسیار ماهری هستند و جان سالم به در بردن از دستشان تقریباً غیرممکن است. بنابر این ناگفته پیداست که سفر به این منطقه مخاطراتی هم به همراه دارد که بدون راهنما و بدون تدارک های لازم کار بسیارخطرناکی است.
دلفین صورتی که به زبان محلی بوتو نامیده می‌شود، یکی از نادرترین دلفین‌ها در سراسر دنیاست که در میان آب‌های رودخانه پهناور آمازون زندگی می‌کند.
این دلفین می‌تواند تا ۱۵ دقیقه روی آب بماند ولی به طور کلی این دلفین‌ها معمولا زیر آب هستند و تنها برای نفس کشیدن روی آب می‌آیند. همچنین با وجود شباهتی که با دلفین‌های خاکستری دارند از نظر اندازه از آنها کوچکتر هستند و همین دلیل باعث شده تا بتوانند به راحتی در آب‌های رودخانه شنا کنند؛ وزن آنها به ۹۰ کیلوگرم می‌رسد. دلفین‌های صورتی قادر هستند در آب به صورت درجا ۱۸۰ درجه بچرخند
رودخانه آمازون
همان طور که گفته شد؛ رودخانه‌ای به همین نام در منطقه آمازون جاری که است نه تنها پر آب ترین رودخانه دنیاست بلکه یکی ازطولانی‌ترین آنها و در عین مخوف ترین و رازآلود ترین رود جهان هم هست. این رودخانه بیش از هزار انشعاب دارد و نزدیک به هفت هزار کیلومتر طول دارد. همچنین از کوههایی از آمریکای جنوبی شروع می شود که به گفته دانشمندان دوازد میلیون سال قدمت دارند. این رود با گذر از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم وعبور از کشورهای متعدد به سمت شرق و اقیانس اطلس می‌رود.
از آن جا که دهانه این رود خیلی عریض است در برخی از نقاط آن قابل کشتیرانی است. آب گرم و نسبت راکد این رودخانه باعث شده است محلی مناسب برای زندگی برخی از حیوانات بسیار عجیب کره زمین باشد. برای مثال نوعی از گربه ماهی در این رود زندگی می کند که بسیار نادر است. این گربه ماهی به دلیل این که در یکی از بکرترین مناطق دنیا زندگی می کند بیش از معمول بزرگ است.
درباره دلیل نام گذاری این رودخانه گفته‌اند که چون این رود بسیار خطرناک است و در زبان محلی به معنای «شکننده قایق» است این رود به زبان محلی به این صورت نامگذاری شده است. براساس گفته‌های دانشمندان رودخانه آمازون قریب یه یازده میلیول سال که همچنان جاری است.
قبیله‌های جنگل آمازون
همان طور که گفته شد در منطقه آمازون قبیله‌هایی زندگی می کنند که بسیار دور از هیاهوی تمدن امروزی هستند حتی برخی از آن ها هنوز با پدیده‌های تمدن امروزی اصلا آشنا نیستند و مثل بشر اولیه زندگی می‌کنند که گاه گاهی خبری از کشف یکی از این قبلیه را در رسانه‌های دنیا شنیده می شود.
البته قریب به بیست میلیون نفر هم در قلب قبیله های مختلف در اطراف زندگی می کنندکه به بشر امروزی نزدیک تر هستند.
نیمی از جمعیت قبایل جنگل آمازون طی سالیان متمادی بر اثر بیماری، گرسنگی و جنگ جان خود را از دست داده‌اند. این قبایل در تمام جنگل آمازون با یکدیگر متفاوت هستند یعنی تقریبا ۲۰۰ قبیله با فرهنگ‌های مختلف هستند که حتی زبان آنها با هم متفاوت است. آنها به ۱۸۰ زبان مختلف صحبت می‌کنند.
هر سال در ماه‌های ژوئن و آگوست، قبایل مستقر در جنگل آمازون و شهرهای اطراف جشنی به نام کوارپ برگزار می‌کنند. در این جشن که در واقع برای بزرگداشت رفتگانشان برپا می‌شود، هر قبیله رقص، غذاهای بومی و آیین‌های خود را به نمایش می‌گذارد. ورود غریبه‌ها به این جشن برای تماشا تنها با اجازه روسای قبایل امکان‌پذیر است. اما این جشن مربوط به قبایلی می‌شود که با وجود زندگی در جنگل آمازون، با یکدیگر و حتی گاهی با دنیای بیرون در ارتباط هستند.
تحقیقات نشان می دهند که در حال حاضر نزدیک به ۵۰ قبیله در آمازون زندگی می کند که هنوز هم کاملا با دنیای بیرون بیگانه هستند و هیچ ارتباطی با خارج ندارند. دانشمندان ترجیح می دهند که این قبایل را به حال خود رها کنند تا مجبور نشوند به اعمال جنگل پناه ببرند تا حریم خصوصی شان از دست بیگانگاه در امان باشد. چون دراین صورت دیگر نمی‌توان در باره آن ها اطلاعاتی به است آورد.
