Penelope Leach روانشناس کودک جواب می دهد:
اگرچه بچه خیلی کوچک نمی تواند اسباب بازی ها را در دستش نگه دارد، حتی بچه های تازه به دنیا آمده هم وقتی در حالت هوشیاری کامل هستند اگر والدین یا دیگر مراقبین توجه انها را جلب نکنند احساس تنهایی کرده و حوصله شان سر می رود. امااین بدین معنی نیست که به خاطر هر لحظه ای که نوزادتان در بیداری می گذراند ولی تنهاست احساس گناه کنید و بگذارید استرس به ذهنتان راه پیدا کند. اگر نوزادتان خوشنود و آرام است پس حوصله اش سر نرفته. در اصل اگر شما به سرعت با جغجغه یا با شعر خواندن سمت بچه بروید، شاید زمانی که نیاز دارد به استراحت یا تماشا کردن بپردازد را از او بگیرید و با هجوم اطلاعات و وسایل جدید کاملا او را بمباران کنید.
البته بیشتر در آغوش گرفتن، لبخند زدن و صحبت کردن وسخنان محبت آمیز گفتن یک کار اختصاصی است که بهتر است انجام شود. جدا از این سه راه اصلی برای جلب توجه نوزاد شما وجود دارد. ابتدا قبول کنید که همراهی بزرگترها بهترین سرگرمی برای آنهاست و راه های متفاوتی برای بیشتر کردن این ارتباط بیابید. گهواره یا کرییر بچه را نزدیک جایی که بقیه اعضای خانواده به کار مشغولند قرار دهید و همه را تشویق کنید برای یک گپ کوتاه جلوی نوزاد توقف کنند. همچنین وقتی مطالعه می کنید یا تلویزیون تماشا می کنید فرزند خود را کنارتان نگه دارید و عادت کنید وقتی در خانه می گردید او را با خود بگردانید.
دوم اینکه درک کنید حمل کردن و گرداندن کودک یک فرصت عالی برای نوزاد هوشیارتان محسوب می شود. ریتم دادن به حرکت خود به اندازه ماساژ یا رقص خوب استو چشم اندازی از زندگی که او هنگام قدم زدن در آغوش شما هنگام قدم زدن در باغ یا خیابان می بیند و می شنود به اندازه تماشای فیلم برایش جالب است. پس هر نوع آغوش و وسیله نگهدارنده که برای شما راحت است و نیز سر بچه را خوب نگه می دارد پیدا کنید. همچنین وسیله باید طوری باشد که نوزاد دید مناسبی از اطراف داشته باشد و دستان شما نیز باید آزاد باشد تا بتوانید کارهای ساده و معمولی داخل خانه و نیز برخی کارهای بیرون مثل خرید کردن را بتوانید انجام دهید. همین که فرزندتان توانست خودش سرش را نگه دارد ( معمولا سه یا چهار ماهگی) سعی کنید موقعیت او را در آغوش تغییر دهید بدین شکل که پشتش به شما باشد و صورتش رو به بیرون که بتواند همه جا را ببیند.
درنهایت به فرزند خود چیزهایی زیادی برای نگاه کردن بدهید. یک روش ساده این است که گهواره یا کرییر یا صندلی بچه را از یک محل جالب به نقطه جالب دیگری حرکت دهید. درابتدا او قادر نیست چیزی بیش از پاهایی که از دور می شود را ببینید، اما او قطعا از بازی سایه ها نزدیک پرده های پنجره لذت خواهد برد، یک پرده روشن که در اثر وزش نسیم می لرزد، یا رنگ ها و شکل های متنوع یک گیاه بزرگ خانگی یا یک درخت یا شاخ برگ های بیرون از خانه.با دقت نگاه کردن چیزهای جالب از نزدیک برای این سن بهترین اسباب بازی است. ولی خودتان را با اسباب بازی های گهواره و متحرک مرسوم محدود نکنید. الان برای اکثر نوزادان الگوهای سیاه و سفید، و فلش کارت ها، اسباب بازی های متحرک و کتاب های کودکانه با طرح های پرکنتراست به مقدار زیاد در دسترس است.
سعی کنید تعداد کمی از فلش کارت ها را بین تشک و نرده گهواره جای دهید، یا آنها روی دیوار بیرون از گهواره بچسبانید. علاوه بر این به دنبال اسباب بازی های متحرک باشید که بتواند از داخل گهواره و از پایین بهشان نگاه کند (به عبارتی او بهتر بتواند آن را ببیند نه شما!). آنها را با اشیاء جالبی که هر روز بالای سرش اویزان می کنید تکمیل کنید، مثلا یک چوب لباسی از سقف آویزان کرده و به آن اشیا جالب آویزان کنید، یا یک تشک بازی برای او بخرید که نقاط کانونی زیادی داشته باشید و از اسباب بازی های متنوعی تشکیل شده باشد. اگر شما بارها این اسباب بازی ها را بچرخانید فرزندتان همیشه چیزی برای تماشا کردن دارد و مهم تر از همه وقتی هم که شما نزدیکش نیستید تا با او بخوانید، سخن بگویید یا آواز بخوانید حواس او تحریک می شود.
منبع: ileev
