یک سوال مهم: مسائل جنسی را از چه کسانی باید یاد بگیریم؟ از پدر و مادرمان؟ دوستانمان؟ مگر آنها چقدر در این زمینه تخصص دارند؟ آنها اطلاعاتشان را در این زمینه از چه کسانی گرفتهاند؟ آیا از کسانی بجز پدر و مادر یا دوستانشان؟ واقعیت این است که بسیاری از ما نمیدانیم خصوصیترین اما مهمترین اطلاعات زندگیمان را باید از کجا و چطور به دست بیاوریم و چه اطلاعاتی درست است. از همین رو رفتار جنسی بهنجار را نیز نمیشناسیم.
رفتار بهنجار جنسی یک پزشک متخصص با طرح سوالات فوق میگوید: خیالتان را راحت کنم؛ گردو، پسته، بادام و سایر گرمیجات هیچ ارتباطی با غریزه جنسی ندارند. اگر قرار بود تمام مسایل و مشکلات جنسی با پسته و گردو حل بشود، بنده و امثال بنده به جای این که 27 سال مداوم درس بخوانیم و امتحان بدهیم و زحمت بکشیم، میرفتیم مغازه گردوفروشی باز میکردیم! او ادامه میدهد: خیالتان را از مساله مهمتری هم راحت کنم؛ مسئله ارتباط زناشویی، ربط چندانی به دستگاه تناسلی هم ندارد. نظام جنسی ما توسط مرکزی در مغزمان کنترل میشود و همین مرکز است که تمام سیستمهای تناسلی را به حرکت درمیآورد. محل این مرکز در مغز میانی و در سیستم لیمبیک است. لابد تجربه کردهاید که همهمان وقتی که افسردهایم یا وقتی اضطراب داریم و یا وقتی که عصبانی هستیم، دیگر میل جنسی نداریم. آیا تا به حال از خودتان پرسیدهاید چرا چنین است؟ چون فرمانِ میل و ارتباط جنسی باید از بالا صادر شود، یعنی از مغز؛ و طبیعتا این فرمان در حالت افسردگی، اضطراب و عصبانیت صادر نمیشود.
بعد از مغز، همه چیز در کنترل هورمونها و غدد مترشحه داخلی است: هیپوفیز، هیپوتالاموس، تیرویید، آدرنال، بیضه و تخمدان. هر کدام از اینها که نام بردم، اگر مشکلی پیدا کنند، ما در مسایل جنسیمان به مشکل خواهیم خورد. بعد از هورمونها، نوبت به ژنتیک میرسد. یعنی اشکالات ژنتیکی هم میتواند منجر به اشکالات جنسی شود. آنچه بعد از ژنتیک اهمیت دارد، سیستم خونی بدن است. اگر کمخونی داشته باشیم یا اگر دچار تالاسمی باشیم، در روابط جنسیمان مشکل خواهیم داشت. بیماریهای عفونی مثل سل و بیماریهایی نظیر دیابت هم میتوانند ارتباط جنسیمان را دچار اختلال کنند. اگر دقت کرده باشید، میبینید که تا این جای کار، هیچ اسمی از دستگاه تناسلی به میان نیاوردهام چون اهمیت آن در روابط زناشویی خیلی کمتر از آن چیزی است که عموم مردم تصور میکنند. حقیقت این است که آلت جنسی برای برقراری یک ارتباط جنسی سالم در ردیف ششم اهمیت قرار دارد.
احساسات مثبت برای یک ارتباط زناشویی سالم و بهنجار، آموزش مسایل جنسی قدم اول است، اما قدم دوم، داشتن احساسات و عواطف مثبت به همسر است. باید همسرتان را صمیمانه دوست داشته باشید. معالجه احساسات منفی البته کار آسانی نیست. من سالهاست که مشاور ازدواجم و گهگاه با خودم فکر میکنم که ای کاش ما زوجهای ایرانی 15 یا 20 سال با هم نامزد بمانیم و فقط یک سال ازدواج کنیم! چراکه به وفور دیدهام بلافاصله پس از آن امضای کذایی، خیلی چیزها به هم میریزد. به هر حال، اگر زن و شوهر به هم احساس مثبتی نداشته باشند در روابط زناشوییشان مشکل خواهند داشت. بیشتر مردان، طالب زنانی هستند که قابلیتهایشان را تایید کنند و قبولشان داشته باشند. توصیه من به تمام خانمها این است که از تایید همسرتان غافل نشوید و به قول معروف، تحویلش بگیرید. این کار برای همسرتان هم تاثیرات مثبت جسمی در پی دارد، هم تاثیرات مثبت روحی.
اتاق خواب اتاق خوابی که قرار است ارتباط جنسی در آن صورت بگیرد، نقش مهمی در سلامت این ارتباط ایفا میکند. در اتاق خوابی که آدم به اضطراب میافتد، نمیشود یک ارتباط جنسی سالم و آرامش بخش داشت. محیط مورد نظر باید از هر حیث کاملا امن باشد زیرا اضطراب شایعترین عاملی است که در سیستمهای گیرنده مغزی اختلال ایجاد میکند. نکات دیگری را هم باید در ساخت و تزیین اتاق خواب مد نظر قرار داد، از جمله اینکه رنگ اتاق خواب باید حتما روشن باشد، نور اتاق باید کافی باشد، و حتی بهتر است که یک موزیک ملایم و بدون کلام هم گوشتان را نوازش بدهد، چرا که در این شرایط، مغزتان برای ارتباط سالم، آمادهتر میشود.
بدآموزیهای جنسی آموختههای غلط و غیر علمی را باید از ذهنمان بیرون بریزیم. خیلی از دختران ما این حرف غلط را از بزرگترهایشان شنیدهاند که مردها پس از رابطه زناشویی، به همسرشان سرد میشوند یا از آنها دوری میکنند و امثال این حرفها. این مساله، بسیار شایع و مهم است. من دختران زیادی را ویزیت کردهام که به خاطر همین آموزش نادرست، هنگام اولین آمیزش جنسی با همسرشان، آنقدر خودشان را منقبض کردهاند و به خودشان فشار آوردهاند که دچار “واژینیسموس” شدهاند.