به تازگی مجید مظفری در مورد تلویزیون صحبت های جنجالی عنوان کرده است. در این مطلب به جزییات این خبر می پردازیم.
مجید مظفری در مورد حضورش در تلویزیون گفت: من هیچوقت فیلم متوسط بازی نکردم و نمیکنم، بعد از فیلم «سگکشی» و «همه خوابیم» فیلمنامههای درجه ۲ و ۳ به من پیشنهاد شد و من هم عادت نداشتم فیلمنامههایی از این دست کار کنم، از طرفی هم زمانی که متوجه شدم با مسئولان ارشاد دولت قبلی نمیتوانم کار کنم، هشت سال در سینما کار نکردم و از فضای بازیگری در سینما کنارهگیری کردم و بیشتر به تلویزیون روی آوردم که ای کاش این کار را نمیکردم.
برخی از مدیران تلویزیون واقعا خوب بودند. افراد ارزشمند و کاربلدی که دلشان برای مردم و تلویزیون میتپید، اما بسیاری از این مدیران نه تنها هیچ ارزشی برای هنر و هنرمند قائل نیستند، حتی ارزشی برای مخاطبان تلویزیون نیز قائل نیستند و خودخواهانه می خواهند فقط ایدهها و خواستههای خودشان را به اجرا در آوردند، بدون توجه به این که آیا مخاطب این ایده آنها را میپسندد یا نه.قدر و ارزش سینما و تلویزیون فقط متکی به رضایت مخاطبان است و از آنجا که تلویزیون مخاطب بیشتر و عامتری دارد، بنابراین باید بیشتر از سینما به خواستههای مخاطبانش اهمیت داد و توجه کرد و باید بتوانید رضایت آنها را بهدست آورید.
من در تمام این سالها چه در سینما و چه در تلویزیون هیچ گاه کوتاهی نکردم و همیشه با تمام توانم حضور داشتم و فعالیت کردم، اما تلویزیون ارزشی برای هنرمندان قائل نیست و با این شرایط من ترجیح میدهم که دیگر در تلویزیون کار نکنم. تلویزیونی که ظالمانه و با قلدری حتی پول هنرمندان را نمیدهد و به راحتی میگوید نداریم. این تلویزیون تلویزیونی نیست که بشود برای آن کار کرد.
یکی از بزرگترین مشکلات تلویزیون این است که هیج یک از مدیرانش پاسخگو نیستند. زمانی که من از تلویزیون طلب داشتم قیمت دلار 700 تومان بود، الان قیمت دلار به 3700 تومان رسیده، اما من و بسیاری از هنرمندانی که برای تلویزیون کار کردیم، نه تنها هنوز پولمان را دریافت نکردهایم، بلکه مدیران تلویزیون با نوع برخورد ناشایستشان دلمان را به درد آوردهاند.بعد از اینکه دولت تدبیر و امید روی کار آمد و مسئولان جدید سازمان سینمایی آمدند، نشانههایی از توجه به هنرمندان و پیشکسوتان را در رفتار آنها دیدم که به نظر میرسید، شرایطی مهیا خواهد شد که بتوان کار کرد.
به یاد دارم که مدتی دچار افسردگی شده بودم و 3 ماه در خانه بودم و با کپسول اکسیژن زندگی میکردم. در یکی از همان روزها حجتالله ایوبی و مهدی فرجی مدیر سابق شبکه یک سیما بدون عکاس و خبرنگار و بدون اینکه قصد داشته باشند با این کار برای خودشان تبلیغ کنند، به دیدنم آمدند و همین دیدار موجب شد که احساس کنم میتوانم دوباره حضور داشته باشم و کار کنم. پس از آن در جشنواره یاس هم برایم مراسم بزرگداشت برگزار کردند، این مراسم به معنی واقعی مرا زنده کرد.
حضور در همان جشنواره موجب شکل گرفتن ارتباطی بین من و کیومرث پوراحمد شد، با هم درباره فیلمنامه «کفشهایم کو؟» صحبت کردیم و قرار شد در فیلم جدید پوراحمد بازی کنم. به یاد دارم زمانی که در فیلم «مسافران» بازی کردم هم دو سال بود که فعالیت نداشتم و پس از دو سال بیکاری در کار بیضایی حاضر شدم. الان هم خدا را شکر میکنم که بعد از بهرام بیضایی با کیومرث پوراحمد وارد کار شدم. بعد از بازی در «کفشهایم کو؟» هم مدیریت کاخ مردمی جشنواره فیلم فجر امسال را به من سپردند که، خدا را شکر به بهترین شکل انجام شد و رضایت مسئولین و مخاطبان را در پی داشت. این اتفاقات اخیر باعث شده روحیهام خوب باشد و انرژی خوبی داشته باشم، این روزها به قدری انرژی دارم که فکر میکنم برای سال آینده ۲ فیلم بازی کنم.