فرهنگ خودرویی چیست؟

فرهنگ خودرویی یکی از آداب و فرهنگ هایی است که چند سالی است در کشورهای مختلف رایج شده است. اگر می خواهید بدانید فرهنگ خودرویی چیست این بخش گهر را بخوانید

فرهنگ خودرویی چیست؟

فرهنگ خودرویی در تگزاس آمریکا

به عنوان یک نتیجه از وجود تعداد زیاد شاسی بلندها و تراک های غول‌پیکر می‌توان گفت که برندهای آمریکایی در تگزاس محبوب‌تر از سایر بخش‌های ایالات‌متحده هستند. چیزی که ما را در این سفر کمی متعجب ساخت وجود تعداد زیاد تراک های وارداتی مثل نیسان Xterra و تویوتا 4Runner بود. تویوتا FJ Cruiser نیز در تگزاس محبوب است اما این محبوبیت در دوبی امارات متحده‌ی عربی بیشتر است. دیگر مدل‌های وارداتی که در تگزاس طرفداران زیادی دارند عبارت‌اند از نیسان پث فایندر و اینفینیتی QX80 و البته پیکاپ فول سایز تویوتا توندرا. سدان هایی نظیر تویوتا کمری و هوندا آکورد که در کل آمریکا پرفروش و محبوب هستند در تگزاس کمتر از دیگر جاهای کشور دیده می‌شوند اما خب نایاب هم نیستند.

در تگزاس شورولت سیلورادو، فورد سری اف، پیکاپ رم و جی ام سی سیرا به وفور دیده می‌شوند و در درجه‌ای پایین‌تر شاسی بلندهایی چون شورلت تاهو و سابربن، کادیلاک اسکالاد، فورد اکسپدیشن، لینکلن نویگیتور و جی ام سی یوکان/XL قرار دارند. بنابراین این سؤال که آیا فیات کرایسلر باید وارد بازار شاسی بلندهای فول سایز شود در تگزاس یک پاسخ بله‌ی محکم دریافت می‌کند. جیپ گرند چروکی و دوج دورانگو برای تگزاس خیلی کوچک هستند. جیپ رانگلر بهتر با شرایط این منطقه همخوانی دارد و این مسئله را محبوبیت آن اثبات می‌کند مخصوصاً دیدن این خودرو با ارتفاع افزایش یافته و لاستیک‌های بزرگ آفرود بر جذابیت آن می‌افزاید.

اکثر خودروهای اروپایی حاضر در تگزاس ساخت برندهای لوکس آلمانی هستند مخصوصاً شاسی بلندهایی که این خودروسازها ارائه می‌کنند طرفدار بیشتری دارند اما نسخه‌های خاص AMG، آئودی RS و M نیز دیده می‌شوند. ما حتی آلپینا B7 را نیز در تگزاس دیدیم! جالب اینکه پیش از این و در سفر به اروپا این خودرو را مشاهده نکرده بودیم. به نظر می‌رسد که مرسدس بنز GL در تگزاس بسیار محبوب است اما این خودرو که در اروپا خودرویی بزرگ به حساب می‌آید گاهی اوقات در بین تراک های غول‌پیکر آمریکایی گم می‌شود!

شهر Austin همچنین برنامه‌ی به اشتراک‌گذاری خودرویی Car2Go را دارد که توسط دایملر حمایت شده و در آن از نسل قبلی اسمارت فورتو استفاده می‌شود. تعداد محدودی از این خودروهای کوچک در شهر دیده می‌شود اما با توجه به وجود خودروهای غول‌پیکر متعدد در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها نمی‌توانیم تصور کنیم که اسمارت در تصادفات و شرایط مختلف تگزاس خیلی امن باشد.

فرهنگ خودرویی در مراکش

خودروهای پیر و فرتوت اکثراً به عنوان خودروهای کارکرده از اروپا به این کشور صادر شده‌اند و به لطف وفور قطعات یدکی و مهندسی ارزان و هوشمندانه سر پا هستند. تاکسی‌هایی که در مراکش تردد می‌کنند از نوع مرسدس بنز 240d و پژو 504 هستند که گاهی می‌توان کارکرد بیش از یک‌میلیون کیلومتر را روی کیلومتر شمار آن‌ها دید اما هنوز هم به‌طور گسترده‌ای برای حمل‌ونقل از شهری به شهر دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

پرفروش‌ترین خودروی جدید در مراکش با فاصله‌ی زیاد از دیگران داچیا لوگان است که به‌صورت محلی در Tangier تولید می‌شود و تنها خودروی جدیدی است که با بهای حدود 7 هزار یورو (75 هزار درهم) به فروش می‌رسد. به منظور مقایسه، مینی کار سیتروئن C1 بهای تقریباً 110 هزار درهمی دارد. به همین دلیل لوگان ارزان‌ترین خودروی اجاره‌ای در مراکش است. دیگر مدل‌های داچیا همانند داستر، ساندرو و… نیز به مانند رنو کانگو بسیار محبوب هستند. مراکش موافقت نامه‌ی تجارت آزاد با اتحادیه‌ی اروپا دارد اما به خاطر وجود تعرفه‌ی 17.5 درصدی ورود خودرو از سایر نقاط جهان شما خودروهای آسیایی کمتری را نسبت به آنچه که انتظار دارید در خیابان‌ها خواهید دید. هرچند ما چندین مدل چینی را نیز در مراکش دیدیم که اکثریت آن‌ها ساخت چری بودند.

فرهنگ خودرویی در ناگویا، ژاپن

می‌توان به تعداد بسیار زیاد خودروها و تراک های “Kei” اشاره کرد. این خودروها کوچک هستند و از مزیت‌های مالیاتی معینی در ژاپن سود می‌برند اما از نظر اندازه، قدرت و حجم موتور محدود هستند. این خودروها حداکثر طول و عرض 3.4 و 1.48 متر دارند و پیشرانه‌ی آن‌ها نیز باید حداکثر حجم 600 سی‌سی و قدرت 64 اسب بخاری داشته باشد. بیش از 40 درصد خودروهای جدید فروخته شده در ژاپن این محدودیت‌ها را دارند که در سال چیزی حدود 2 میلیون دستگاه خودروی Kei را شامل می‌شود. این تعداد خودروی Kei فروخته شده در ژاپن بیش از کل خودروهای فروخته شده یک ساله‌ی فرانسه هستند. برخی از این خودروها به اروپا و دیگر کشورها صادر می‌شوند اگرچه که اکثرشان پیشرانه بزرگ‌تری برای صادرات دارند. تنها خودروساز خارجی که خودروی Kei در ژاپن به فروش می‌رساند اسمارت بود که در سال 2000 نسخه‌ی مخصوصی از فورتو با محدودیت‌های ذکر شده را ساخت اما فروش ضعیفی را تجربه نمود.

شما خودروهای خارجی زیادی را در ژاپن نمی‌بینید چراکه خودروسازهای داخلی بیش از 90 درصد بازار را در دست دارند و تویوتا به همراه لکسوس و دایهاتسو تقریباً نیمی از این فروش بازار را در دست دارد. تنها چند صد یا چمد هزار دستگاه خودروی کره‌ای در سال به بازار ژاپن صادر می‌شوند و تنها چند صد دستگاه خودروی آمریکایی جیپ در این کشور به فروش می‌رسند. این میزان فروش برای بازار 5.5 میلیون خودرویی ژاپن در سال است! مهم‌ترین خودروهای صادراتی به ژاپن را خودروهای اروپایی مخصوصاً برندهای آلمانی، ولوو و مینی تشکیل می‌دهند همچنین تعداد کمی نیز نمونه‌های فرانسوی و ایتالیایی وجود دارد. در حقیقت، مرسدس بنز پرفروش‌ترین برند لوکس در ژاپن است و بالاتر از لکسوسی قرار دارد که تنها 10 سال است در بازار ژاپن حضور پیدا کرده است. مدل‌های تولیدی لکسوس با برند تویوتا در ژاپن فروخته می‌شدند اما از سال 2005 لکسوس با برند خودش در بازار خانگی اعلام وجود کرد.

خودروهای ژاپنی نیز همانند انگلستان، استرالیا، اندونزی و چند کشور معدود دیگر راست فرمان هستند. هرچند ژاپنی‌ها عاشق خودروهای خاص و تولید محدود هستند بنابراین برخی خودروهای فرمان چپ را نیز می‌توانید در این کشور ببینید.

فرهنگ خودرویی در بالی، اندونزی

مردمان بالی در انتخاب خودروها چندان پیچیده عمل نمی‌کنند و خودروهای خیلی متفاوتی را در جاده‌ها نمی‌بینید. اگر بخواهیم تخمینی داشته باشیم، باید گفت که 80 درصد خودروهای بالی از نوع تویوتا آونزا و برادر دوقلوی آن دایهاتسو زنیا Xenia (از هر 10 دستگاه،4 خودرو یکی از این دو هستند)، تویوتا Kijang Innova، سوزوکی APV، دایهاتسو گرن مکس (در دو نسخه Luxio و MPV)، مینی کار تویوتا آیلا و کلون آن دایهاتسو آگیا و بالاخره تویوتا ویوس هستند که این آخری نقش تاکسی‌های بالی را نیز ایفا می‌کند.

همه‌ی این خودروها ژاپنی و اکثرشان MPV هستند. توضیح دادن این موضوع در واقع خیلی سخت نیست. از آنجایی که خودروها و به خصوص خودروهای نو در دسترس خانواده‌های متوسط بالی نیستند، تقریباً همه‌ی خودروها توسط موسسات بازرگانی و علی‌الخصوص صنعت گردشگری خریداری می‌شوند. این MPV ها که 7 سرنشینه بوده و توریست‌ها را می‌گردانند هم توسط رانندگان مستقل و هم توسط هتل‌ها یا مؤسسات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دو دلیل برای غلبه‌ی برندهای ژاپنی در خیابان‌های بالی و در حقیقت کل اندونزی وجود دارد که یکی سود بردن طولانی‌مدت از غلبه بر بازار در زمانی است که اندونزی مالیات‌های بسیار زیادی را روی خودروهای وارداتی اعمال کرده بود و همین امر منجر به تولیدات محلی گردید. دومین دلیل هم در دسترس بودن وسیع قطعات یدکی و مکانیک‌های باتجربه است.