پنجمی با حس قهرمانی. می‌شود اسمش را شاهکار هم گذاشت. همین که یک سروگردن بالاتر از تیم‌های آسیایی هستیم و غول‌های بزرگ اروپایی را به زانو درآورده‌ایم کفایت می‌کند. نکته اینجاست که بی‌تجربه بودیم. شاید اگر سابقه یک‌بار حضور در مسابقات لیگ‌جهانی را داشتیم حالا به جای روسیه و شاید هم ایتالیا که 8 دوره قهرمانی را یدک می‌کشد صعود کرده بودیم. پرونده برای ما بسته شد اما هنوز خیلی راه است که باید طی کرد. دیگر جهان روی والیبال ایران حساب باز می‌کند و شکی وجود ندارد وقتی رنکینگ جهانی اعلام شود، جای تیم کشورمان آن بالا بالاهاست.
امسال که گذشت اما سال بعدی هم وجود دارد. سال بعد دیگر اشتباهات بچگانه تکرار نمی‌شود، سال بعد دیگر کسی ما را دست‌کم نمی‌گیرد و سال بعد فاکتوری به نام تجربه وجود دارد که می‌تواند راه را برای صعود هموار کند. ایتالیا، صربستان، کوبا و آلمان حتی روی کاغذ هم حریفان آسانی نیستند.
باید دست مریزادی گفت به پنجه‌های طلایی همه بچه‌ها. از غفور و معروف گرفته تا ظریف و زرینی و قائمی. سرتان بالا باشد. شاید مردم توقع بیشتری داشتند اما آنها از شما راضی هستند و از همه‌شان که بپرسی می‌گویند: «دمشان گرم.» بازی برای ایران تازه شروع شده است و دیگر مسابقات قهرمانی در آسیا بازیکنان را ارضا نمی‌کند. این را خود ولاسکو، سرمربی تیم ملی هم می‌داند، با این حال طبیعی است که برای حریفانی مثل کره و ژاپن که در گروه دیگر لیگ جهانی بودند احترام قائل شود و بگوید قهرمان شدن در آسیا سخت است و بچه‌ها نباید در باد لیگ جهانی بخوابند.
او درست می‌گوید، کره و ژاپن همیشه حریفان سرسختی برای ایران بوده و هستند اما به زانو درآوردن شاخ‌ترین تیم‌های جهان، آن هم در خاک خودشان باید شرایطی را فراهم کند که تیم‌های آسیایی سر تعظیم برابر والیبال ایران فرود آورند و با دیدی جهانی به شاهکار بازیکنان ما بنگرند. تفاوت احساس شدنی است و برخلاف فوتبال ما که سال‌ها از کره و ژاپن عقب است، والیبال‌مان با اختلاف زیاد نسبت به این تیم‌ها حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
*راهیابی به لیگ جهانی
تیم ملی والیبال ایران که در 4 سال گذشته همواره تلاش کرده بود سهمیه جهانی لیگ والیبال را به دست آورد، با پیروزی در مسابقات انتخابی مقابل مصر و ژاپن موفق شد در بیست و چهارمین دوره این رقابت‌ها سرانجام سهمیه لیگ جهانی را کسب کند.
*سخت‌ترین قرعه برای پسران ایران
ملی‌پوشان والیبال ایران در مرحله مقدماتی این رقابت‌ها با تیم‌های روسیه، ایتالیا، صربستان، آلمان و کوبا همگروه شدند. پیش از شروع این رقابت‌ها هیچ‌کس فکر نمی‌کرد تیم ایران بتواند در نخستین سال حضورش توفیق چندانی کسب کند. حتی کمیته مسابقات فدراسیون جهانی والیبال هم کمترین احتمال را به صعود تیم‌ملی والیبال ایران از مرحله مقدماتی نداد و برای حضور در مرحله نهایی در آرژانتین برای تیم ملی ایران بلیت هواپیما رزرو نکرد.
*آغاز درخشش از بازی با صربستان
بازی با روسیه که نخستین مسابقه ایران در لیگ جهانی بود با شکست در 2 بازی همراه بود. روس‌های قدرتمند و باتجربه اجازه نفس کشیدن به بچه‌های ایران را ندادند. البته اگر نخستین بازی ما با روسیه و در خانه آنها برگزار نمی‌شد شاید اتفاق‌های دیگری می‌افتاد اما…
آغاز درخشش والیبال ایران در بازی با صربستان بود؛ جایی که ما برای نخستین‌بار میزبانی در این مسابقات را تجربه کردیم. در دیدار با تیمی که قهرمانی در اروپا را یدک می‌کشید در مجموع 2 بازی رفت و برگشت 3 امتیاز کسب کردیم. باورش برای جهانیان سخت بود اما بچه‌های ایران نخستین شگفتی را رقم زدند تا زنگ خطر برای تیم‌های دیگر به صدا درآید.
در حالی که همه فکر می‌کردند در بازی با ایتالیا ترمز ایران کشیده می‌شود و نتیجه‌ای که بچه‌ها مقابل صربستان گرفته بودند تنها جرقه بوده است ملی‌پوشان راهی سرزمین چکمه شدند. آنها در گام نخست از بازی اول 3 امتیاز از ایتالیا گرفتند تا خیلی‌ها انگشت به دهان بمانند. بچه‌ها در بازی دوم هم می‌توانستند ایتالیا را در هم بکوبند.
آنها در شرایطی که در ست پنجم12بر 9 از لاجوردی‌پوشان پیش بودند در عین ناباوری و البته روی قضاوت بد داور که اعتراض ملی‌پوشان را هم به همراه داشت بازی را واگذار کردند تا 4 امتیاز از تیم قدرتمند ایتالیا بگیرند و بلافاصله راهی کوبا شوند. در بازی با کوبا دیگر قدرت ایران برای همه شناخته شده بود و کسی بچه‌ها را دست کم نمی‌گرفت. بازی با کوبا در سرزمین شکر سومین قدرتنمایی ایران مقابل ابرقدرت‌ها بود. شاگردان ولاسکو که توقع‌ها را بالابرده بودند در هاوانا 5 امتیاز از کوبا گرفتند و منتظر بازی آلمان و روسیه شدند.
اگر آلمان‌ها می‌توانستند روسیه را شکست دهند آن وقت ایران شانس صعود داشت و با شکست دادن آلمان در 2 بازی می‌توانست راهی مرحله بعد شود، افسوسی که بر دل مردم ما ماند و آلمان‌ها نتوانستد از پس روسیه قدرتمند بربیایند. نوبت به بازی با آلمان رسید؛ با خستگی مفرط از سفر به ایتالیا و کوبا. حتی مسؤولان وزارت ورزش به درخواست افتخارآفرینان ایران پاسخ مثبت ندادند و نتوانستند مثل فوتبالیست‌ها برای آنها هواپیمای اختصاصی فراهم کنند!
شب رویایی والیبال ایران با برد مقتدرانه 3 بر صفر مقابل آلمان کلید خورد. اگرچه تیم ملی از فرط خستگی ناشی از سفرهای طولانی و همچنین کم‌تجربگی در آخرین بازی مقابل آلمان تن به شکست داد اما افکار عمومی مردم ایران و همچنین همه کارشناسان از کارنامه درخشان والیبالیست‌ها در لیگ جهانی ابراز رضایت کردند.
*آقایی با آقای خاص
بدون شک ولاسکو برگ برنده ایران است.کسی که به او لقب آقای خاص والیبال را داده‌اند با تغییرات خاص خودش نسلی را به وجود آورده که تا سال‌های سال بعد والیبال ایران را بیمه کرده‌اند.
عین بی‌انصافی است اگر بین درخشش والیبالیست‌های ایران، ولاسکو ندرخشد. مدیریت حرفهای او و همچنین فرصت دادن به جوانان آینده‌دار یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت تیم ملی والیبال ایران به شمار می‌رفت، چنانکه مردم والیبال‌دوست ایران نیز در طول لیگ جهانی برای ولاسکو سنگ تمام گذاشتند و همواره حمایت همه‌جانبه خود را از حضور این مربی در راس کادر فنی ابراز کردند.
ولاسکو، مربی نامدار ایران در گوشه و کنار جهان شناخته شده است و نفس حضور او روی نیمکت برای تیم ملی ایران اعتبار قابل توجهی می‌آورد اما نباید فراموش کنیم که ترکیب بازیکنانی که ولاسکو در اختیار داشت در دوره‌های قبلی مسابقات جوانان و نوجوانان جهان مدال طلا گرفته بودند. بیراه نیست اگر بگوییم تک تک بازیکنان تیم ملی والیبال ایران در پست‌های مختلف حالا مدعی کسب عنوان بهترین‌های جهان هستند.
*میزبان خوبی بودیم، مثل همیشه
همیشه در میزبانی زبانزد هستیم. هیچ آدمی از خارج به ایران نیامده که در بازگشت به کشورش خاطره خوبی از ایران نداشته باشد. در مسابقات لیگ جهانی 4 مسابقه را میزبان بودیم. تجهیزات مناسب، نور و تهویه سالن 12 هزار نفری آزادی و همچنین امکانات مناسب هتل و رفت و آمد موجب شد تیم‌های صربستان و آلمان از میزبانی و برگزاری مسابقات در ایران ابراز رضایت کنند. همچنین ناظر فدراسیون جهانی نیز در هر 4 میزبانی ایران بالاترین نمره‌ها را در کارنامه مسؤولان برگزاری اعمال کرد.
با این حال همچنان نقاط ضعف کوچکی نیز وجود دارد. شاید مساله قطع و وصل اینترنت خبرنگاران، برخوردهای شدید امنیتی نیروهای یگان ویژه با مردم، هواداران و حتی میهمانان و خبرنگارانی که به سالن می‌رفتند و همچنین محدودیت حضور بانوان در سالن مهم‌ترین چالش‌های پیش روی میزبانی ایران در این مسابقات بود. اگر چه مسؤولان فدراسیون برای فرار از پرسش ناظر جهانی به تعداد محدودی از بانوان اجازه دادند که به سالن بیایند.
در میان آنها چهره‌های شاخص تلویزیون و سینما نیز به چشم می‌خورند اما مسکوت ماندن مساله چگونگی حضور بانوان در سالن‌های ورزشی و فرار مسؤولان از این موضوع همچنان چالشی برای میزبانی‌های ایران در رشته‌های ورزشی مختلف به‌شمار می‌آید.
منبع: روزنامه وطن امروز
