گفتگو با عبدالحمید محتشم سردبیر یالثارات + عکس سردبیر یالثارات

تاريخ : 5 مهر

متن کامل گفتگو با عبدالحمید محتشم سردبیر یالثارات و همچنین عکس سردبیر یالثارات را برای شما عزیزان تهیه کرده ایم.

گفتگو با عبدالحمید محتشم سردبیر یالثارات + عکس سردبیر یالثارات, پورتال خبری فرهنگی گهر

عبدالحمید محتشم، دبیرکل انصار حزب الله و سردبیر نشریه یالثارات الحسین است، ۶۰ سال سن دارد و جانباز جنگ است. او در این گفتگویی در شماره سیصد و بیست هفته نامه مثلث درباره حاشیه ها و واکنش ها به تیتر جنجال برانگیز نشریه متبوعش سخن می گوید. محتشم معتقد است که نشریه اش قصد توهین به هیچ کسی را نداشته و صرفا روایتی دینی را بازتاب داده که در این روایت یک کلمه خاص با معنای فقهی آن مورد استفاده قرار گرفته است. او می گوید: «هنرمندان، برادران و خواهران ما هستند و قصد ما این است که رفتارهای اشتباه شان اصلاح شود.»

او همچنین معتقد است که باید تیتر «مناسب تری» برای مطلب چاپ شده در یالثارات انتخاب می شد اما تاکید دارد که ترویج الگوهای نامناسب در پوششی که دارد تبلیغ می شود محکوم و منحط است و باید با تندی در مقابلش ایستاد. او انتخاب ادبیات گزنده برای نقد الگوهای نامناسب پوشش را به این دلیل درست می داند که ادبیات گزنده موجب می شود تا کسی به سادگی از اصل موضوع نگذرد. او همچنین در این گفتگو از واکنش تند منتقدانش اظهار خشنودی می کند و می گوید: «واکنش ها نشان می دهد که آنها هنوز سلامت قلب شان را از دست نداده اند و این خیلی خوب است.» شرح این گفتگو را در ادامه می خوانید.

آقای محتشم! این روزها بیشترین انتقادها به شیوه واکنش شما به حاشیه های جشن حافظ مطرح است. نشریه شما باز هم توقیف شد و البته به رغم توقیف دوباره منتشر هم شد. نظر شما درباره این رویدادها چیست؟ فکر می کنید باید واکنش تعدیل شده تری نشان می دادید یا خیر؟

– ببینید برای پاسخ دادن به سوال شما باید اول دو موضوع را از هم جدا کنیم؛ یکی موضوع محتوایی است و دیگری موضوع شکلی قضیه. درباره موضوع شکلی قضیه که بحث لغو مجوز و توقیف و اینهاست باید بگویم که حدود شش ماه قبل هیات نظارت بر مطبوعات یک کار شتابزده کرد و برخلاف مقرراتی که خودش دارد، سر یک پرونده ای ما را لغو مجوز کرد. داستان بر این منوال بود که این هیات با چهار رأی موافق و سه رأی مخالف تصمیم گرفت مجوز ما را لغو کند. این تصمیم در حیطه اختیارات آنها که نبود.

ما هم ادله خودمان را در دادگاه مطرح کردیم. خوشبختانه دادگاه موافقت کرد که با حکم انتشار موقت به کارمان ادامه بدهیم چون هیات نظارت اختیار این کار را نداشت که یک نشریه را لغو مجوز کند. اصلا خیلی آشکار بود که تصمیم شتابزده ای گرفتند. این را گفتم که بگویم حالا ما در دوره انتشار موقت هستیم. در ماجرای اخیر هم هیات نظارت بر مطبوعات تا حالا (این گفتگو عصر چهارشنبه ۱۳ مرداد ماه انجام شده است) جلسه ای درباره یالثارات برگزار نکرده است که بخواهد تذکر بدهد یا توقیف کند یا … حالا اینکه آقای نوش آبادی حرفی زده و چیزی گفته باید از خودش بپرسید منظورش چیست و منبع حرفش از کجاست.

این از جنبه شکلی؛ اما برسیم به جنبه محتوایی حرف شما. همان طور که در شماره چهارشنبه نشریح توضیح داده ایم کار ما اهانت نبوده و قصد اهانت هم نداشته ایم، سوءتفاهم ایجاد شده است. بنابراین بسیاری از این فضاسازی ها بی معنی است و اعتباری هم ندارد.

گفتگو با عبدالحمید محتشم سردبیر یالثارات + عکس سردبیر یالثارات, پورتال خبری فرهنگی گهر

البته شما در نشریه تان عکسی منتشر کرده اید و از یک لفظی استفاده کرده اید که انگار آدم هایی که در آن عکس هستند مصداق این الفاظ اند، این اتفاق اهانت آمیز نیست؟

– البته مطلبی منتشر شده و عکس هم با آن منتشر شده است. این مطلب در واقع در صفحه بین الملل کار شده است یعنی ادامه مطالب قبلی بوده و کنار هم قرار گرفتن شان قرار نیست که حتما به این معنی بوده باشد. ضمن اینکه ما از کلمه ای استفاده کردیم که معنای فقهی مشخصی دارد. یعنی قرار نیست همان معنی را داشته باشد که در حرف های روزمره و … به کار برده می شود. معنای فقهی این کلمه را حضرت آقای جوادی آملی تشریح کردند. یعنی معنایش زشت و زننده نیست.

اما بالاخره به کار بردن این کلمه، خواه ناخواه معنای زننده آن را هم متبادر می کند.

– من می گویم بهتر بود از این کلمه در تیتر استفاده نمی شد اما نمی شود که کلا به کارش نبرد. این کلمه در ادبیات فقهی ما وجود دارد و تعریف دارد اما باید مناسب تر تیتر نوشته می شد. چیزی که چاپ شده است تحریک کننده است و بدقلقی دارد. قبول داریم. اما در معنایی که مد نظر ماست واقعی است. ضمن اینکه ما این تیتر را که در صفحه اول کار نکرده ایم.

یعنی شما اصراری بر به کار بردن این کلمه نداشتید؟

– نه، اصلا ما قصد توهین نداریم. قصد دعوا هم نداریم. کسی هم که شکایتی از ما بکند، حق طبیعی خودش است و ما هم باید جواب بدهیم. اصلا همین که به آنها برخورده است نشان می دهد که آنها نیز هنوز انسان های سالمی هستند و سلامت قلب شان هنوز زنده است. این خیلی خوب است. ما که قصد توهین نداریم. آنها برادران و خواهران ما هستند و قصد ما این است که رفتارهای نادرست شان را اصلاح کنند.

البته برای اصلاح رفتار کسی لازم است که با ادبیات مناسبی این کار انجام شود. انتشار شماره چهارشنبه که انگار ادامه همان مطالب دوشنبه است، این موضوع را به ذهن متبادر می کند که شما هنوز از همان ادبیات استفاده می کنید. این طور نیست؟

– من درباره آن تیتر گفتم که باید تیتر مناسب تری انتخاب می شد. درست است. نه اینکه تیتر «دیوث کیست؟» مناسب نبوده باشد اما باید مناسب تر بود، یعنی کلمه دیگری به کار برده می شد که کمتر تحریک کننده باشد. این از این. اما ماجرا یک جای دیگر است. یک وقتی کاری برای جامعه بار می شود، یعنی آنقدر داستانی را تبلیغ می کنند که تبدیل به هنجار می شود. برای اینکه آنها فکر نکنند که هر کاری می توانند بکنند، باید محکم جلوی اشتباه ها ایستاد. غیر از این است؟ باید کسی وارد شود که تلنگر بزند. نباید فکر کنید که بی حجابی اشکال کوچکی است.

هر مردی که زنش را تزیین کند و بیرون بیاورد که دیگران تماشایش کنند، دیوث است. دیوث که حتما به این معنی نیست که حرام واقعی اتفاق بیفتد. این اتفاق از نظر بزرگان دینی ما به ویژه پیامبر بزرگ دین ما منحط و مصداق دیاثت است. ما همین موضوع را روایت کرده ایم. یک روایت مهجور و کمتر دیده شده یا مشکوک را هم که نقل نکرده ایم. روایت ما یک روایت مشخص و معلوم و سالم است. حاجی بخشی که پدر سه شهید بود هم همین را می گفت، می گفت زنی که بی حجاب است، شوهرش غیرت ندارد. ما هم همین را گفتیم.

اما وقتی شما عکس را در کنار این روایت منتشر کرده اید، یعنی می خواهید به کسانی که در عکس هستند، این صفت را نسبت بدهید. خیلی از منتقدان می گویند که این کار به ویژه در یک نشریه که ممکن است همه مردم آن را ببینید درست نیست.

– شما یک کلیک ساده کنید. همه آن عکس ها را می توانید در سایت های مختلف اینترنتی پیدا کنید. یک کلیک دیگر هم بکنید همان روایت را در سایت های مختلف اینترنتی می توانید پیدا کنید. روزنامه نگار ما هم همین کار را کرده و دو مطلب را در کنار هم قرار داده است.

فکر نمی کنید که زبان نقد باید منعطف تر و معتدل تر باشد؟ مثلا اگر بدون انتشار عکس در قالب یک نامه یا مطلب این انتقاد مطرح می شد بهتر نبود؟ چون ادبیات گزنده باعث می شود کمتر اثرگذاری ایجاد شود. شما می گویید قصد داشتید که رفتار اشتباه مخاطبان تان اصلاح شود، به نظرتان با این شیوه نقد کردن می توان اثرگذاری ایجاد کرد؟

– گوش حضرات از این حرف ها پر است. بارها هم گفته شده اما آنها دارند به کارشان ادامه می دهند. مگر نمی دانند که این کارشان جامعه را به سمت ابتذال می برد؟ کار زشت را آنها انجام داده اند بعد به ما می گویند که کار شما نامربوط و فضاحت بار است. عکس های شان دارد در شبکه های اجتماعی و … بین دختر و پسر مردم دست به دست می شود و برای شان الگوسازی می کند که شما هم مثل ما باشید و اینجوری لباس بپوشید. این کار خیلی فضاحت بار است.

باید یک جوری برخورد کرد این انتقادها از ذهن بیرون نرود. اتفاقا باید تند برخورد کرد که نشود به سادگی از کنارش گذشت. ضمن اینکه همان طور که گفتم ما که قصد توهین نداشته ایم. قبلا هم گفتم که باید تیتر مناسب تری انتخاب می کردیم اما به این معنی نیست که خیلی ساده یک مطلب نوشته شود و همه چیز تمام بشود. گلایه ما این است که این چیزها دارد هنجار می شود. این شیوه لباس پوشیدن ها دارد عادی می شود. این اشتباه و افتضاح است.

آخرين هاي اين بخش
ديگران چه مي خوانند
دیدگاه ها
برای ارسال دیدگاه مرتبط با این مطلب کلیک کنید

گـهـر در شبکه هاي اجتماعي