داروی ایبوپروفن Ibuprofen + موارد مصرف و عوارض قرص ایبوپروفن

تاريخ : 10 اردیبهشت

در این مطلب موارد مصرف ، عوارض و … قرص ایبوپروفن Ibuprofen را می خوانید

توجه : استفاده از هر دارو بنا به تشخیص و تجویز پزشک می باشد. پورتال گهر هیچگونه مسئولیتی در این قبال ندارد!

داروی ایبوپروفن Ibuprofen + موارد مصرف و عوارض قرص ایبوپروفن, پورتال خبری فرهنگی گهر

موارد و مقدار مصرف:

الف) آرتريت ، نقرس، درد پس از كشيدن دندان:
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار ۸۰۰-۳۰۰ ميلي‌گرم ۴-۳ بار در روز مصرف مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف mg/ day 3200 است.
ب) آرتريت جوانان :
كودكان: از راه خوراكي ، مقدار mg/kg/day 40-20 در سه يا چهار مقدار منقسم مصرف مي‌شود. در موارد خفيف‌تر بيماري، بيماران ممكن است به مقدار mg/kg/day 20 در مقادير منقسم پاسخ دهند.
پ) كاهش تب :
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار ۴۰۰-۲۰۰ ميلي گرم هر ۶-۴ ساعت، برحسب نياز، مصرف مي‌شود. مقدار مصرف نبايد از mg 1200 در روز بيشتر و يا طولاني تر از سه روز باشد.
كودكان ۶ ماه تا ۱۲ سال: اگر درجه حرارت بدن ۳۹ درجه سانتي‌گراد يا كمتر باشد ، مقدار mg/kg/day 5، و اگر درجه حرارت بدن بيشتر از ۳۹ درجه سانتي‌گراد باشد، مقدار mg/kg/day 10 از راه خوراكي مصرف مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف توصيه شده mg/kg/day 40 است.
ت) ديسمنوره اوليه :
بزرگسالان : mg 400 خوراكي هر ۶-۴ ساعت مصرف مي‌شود.
ث) درد خفيف تا متوسط ، سردرد، كمردرد و دردهاي خفيف ناشي از سرماخوردگي:
بزرگسالان : mg 400 هر ۶-۴ ساعت مصرف مي‌شود.
كودكان: mg/kg 10خوراكي هر ۸-۶ ساعت مصرف مي‌شود. بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mg/kg 40 مي‌باشد.
مكانيسم اثر
مكانيسم اثر اين دارو مشخص نيست. به نظر مي‌رسد ايبوپروفن ساخت پروستاگلاندين را مهار مي‌سازد.
موارد منع مصرف و احتياط:
مصرف همزمان با داروهاي ضد انعقادي و ترومبوليتيك (مشتقات كومارين، هپارين، استرپتوكيناز، اوروكيناز) ممكن است اثرات ضد انعقادي را تشديد كند.
در صورت مصرف همزمان با داروهايي كه موجب مهار تجمع پلاكتي مي‌شوند، مانند كاربني سيلين تزريقي، دكستران، دي پيريدامول، پيپراسيلين، اسيدوالپروئيك، موگزالاكتام، آسپيرين، ساليسيلاتها، يا ساير داروهاي ضد التهابي، ممكن است مشكلات خونريزي دهنده ايجاد شود.
مصرف همزمان با ساليسيلاتها، داروهاي ضد التهاب، الكل، كورتيكوتروپين، يا استروئيدها ممكن است بروز عوارض گوارشي، از جمله زخم و خونريزي، را افزايش دهد.
آسپيرين ممكن است فراهمي زيستي ايبوپروفن را كاهش دهد.
مصرف همزمان با انسولين يا داروهاي خوراكي پايين آورنده قند خون، به دليل تأثير پروستاگلاندينها بر روي متابوليسم گلوكز ، ممكن است اثرات كمي قند خون را تشديد كند.
ايبوپروفن ممكن است موجب جابجايي داروهايي كه به مقدار زيادي به پروتئين پيوند مي‌يابند، از محلهاي پيوند آنها شود.
مصرف همزمان با مشتقات كومارين، فني توئين، وراپاميل، يا نيفديپين ممكن است موجب بروز مسموميت شود.
مصرف همزمان با تركيبات طلا، ديگر داروهاي ضد التهابي، يا استامينوفن، ممكن است بروز مسموميت كليوي را افزايش دهد.
ايبوپروفن ممكن است كليرانس كليوي متوتركسات و ليتيم را كاهش دهد.
ضد اسيدها ممكن است جذب ايبوپروفن را كاهش دهند.
ايبوپروفن ممكن است اثربخشي مدرها و داروهاي كاهنده فشار خون را كاهش دهد. مصرف همزمان با مدرها ممكن است مسموميت كليوي را افزايش دهد.
در مصرف همزمان با مهارکننده هاي ACE ممكن است كاهش حاد عملكرد كليوي ايجاد شود.
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ايبوپروفن مي‌تواند غلظت گلوكز خون، هموگلوبين، هماتوكريت، نوتروفيل، WBC، RBC، پلاكت و گرانولوسيت را كاهش، سطوح ازت اوره خون، كراتينين، پتاسيم سرم و ترانس آميناز سرم را افزايش دهد.
مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: ۸۰% از دارو از راه گوارشي جذب مي‌شود.
پخش: به ميزان زيادي به پروتئين پيوند مي‌يابد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه مي‌شود.
دفع: عمدتاً از راه ادرار ، و مقداري نيز از طريق صفراوي دفع مي‌شود. نيمه عمر پلاسمـايي ايـن دارو ۴-۲ ساعت است.
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به اين دارو ، در بيماراني كه مصرف آسپيرين يا ديگر داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي در آنها موجب بروز نشانه‌هاي آسم ، كهير، رينيت، پوليپ بيني، آنژيوادم مي‌شود. سه ماهه آخر بارداري به دليل ايجاد اشكال در زمان زايمان و يا مشكلاتي براي جنين.
موارد احتياط: بيماري گوارشي با سابقه ابتلاي به آن، بيماري كبدي يا كليوي، نارسايي قلبي جبران نشده، اختلالات خونريزي دهنده (ممكن است موجب بدتر شدن اين موارد شود)، زخم معده.
اشكال دارويي:

Tablet: 200, 400mg
Capsule: 200, 400mg
Suspension: 100 mg/5ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: ضد التهاب غير استروئيدي.
طبقه‌بندي درماني: ضد درد غيرمخدر، ضد تب، ضد التهاب.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C (در سه ماه آخر بارداري رده D)
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمام داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌شود:
۱ـ براي به دست آوردن حداكثر نتيجه در آرتريت، ممكن است به ۲-۱ هفته درمان مداوم با ايبوپروفن نياز باشد با اين وجود، علائم بهبودي مي‌تواند طي هفت روز ظاهر شود.
۲ـ وضعيت قلبي ـ ريوي بايد دقيقاً پيگيري شود. علائم حياتي ، بخصوص تعداد ضربان قلب و فشار خون بيمار كنترل شود. بيمار را بايد از جهت احتمال احتباس مايعات تحت نظر داشت.
۳ـ در طول درمان با ايبوپروفن، عملكرد چشمي و گوشي بيمار بايد به‌طور مرتب كنترل شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
۱ـ قبل از مصرف هر گونه داروي بدون نسخه با پزشك خود مشورت كنيد.
۲ـ از خود درماني با ايبوپروفن به مدت بيش از ۱۰ روز (جهت اثر ضد درد آن) يا بيش از ۲/۱ گرم در روز خودداري كنيد. اگر تب بيش از سه روز ادامه يافت از مصرف ايبوپروفن خودداري كنيد، مگر آنكه توسط پزشك تجويز شده باشد.
۳ـ در صورت بروز هر گونه عوارض جانبي به پزشك اطلاع دهيد. اين عوارض معمولاً به مقدار مصرف دارو بستگي دارد.
۴ـ به منظور جلوگيري از بروز صدمات، تا مشخص شدن اثر دارو بر موازين ايمني را رعايت كرده و از انجام فعاليتهاي مخاطره آميزي كه احتياج به هوشياري ذهني دارند خودداري كنيد.
۵ـ داروها را طبق دستور تجويز شده مصرف نموده و نياز به پيگيري پزشكي را فراموش نكنيد.
مصرف در سالمندان: بيماران بزرگتر از ۶۰ سال ممكن است نسبت به اثرات سمي ايبوپروفن حساس تر باشند. كمترين مقدار مؤثر دارو بايد مصرف شود.
مصرف در كودكان: ايمني و كارآيي اين دارو در كودكان زير ۶ ماه ثابت نشده است.
مصرف در شيردهي: ايبوپروفن به مقدار قابل توجهي در شير ترشح نمي‌ شود. با اين وجود مصرف اين دارو در دوران شيردهي توصيه نمي‌ شود.
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: سردرد ، سرگيجه، مننژيت آسپت يک، اضطراب.
قلبي ـ ‌عروقي: ادم، احتباس مايعات، ادم محيطي.
پوست: خارش، بثورات پوستي، كهير، سندرم استيونس جانسون.
گوش: وزوز گوش.
دستگاه گوارش: ناراحتي اپي‌گاستر، تهوع، خونريزي گوارشي، يبوست، بي اشتهايي، اسهال، دفع خون مخفي، سوءهاضمه، زخم گوارشي، نفخ، سوزش سردل.
ادراري ـ تناسلي: نارسايي كليوي حاد، ازوتمي، سيستيت، خون در ادرار.
خون: آگرانولوسيتوز، آنمي، آنمي آپلاستيك، لكوپني، نوتروپني، پان سيتوپني، طولاني شدن زمان خونريزي، ترومبوسيتوپني.
تنفسي: برونكواسپاسم.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: سرگيجه، خواب آلودگي، پارستزي، استفراغ، تهوع، درد شكم، سردرد، تعريق، نيستاگموس، آپنه و سيانوز.
درمان: با واداشتن بيمار به استفراغ توسط شربت ايپكا يا شستشوي معده، بايد محتويات معده را خالي كرده و ذغال فعال از طريق لوله بيني ـ معدي به بيمار تجويز گردد. مراقبتهاي علامتي و حمايتي (حمايت تنفسي و تصحيح عدم تعادل آب و الكتروليت ) براي بيمار فراهم شود. شاخصهاي آزمايشگاهي و علائم حياتي بايد دقيقاً كنترل شود. ديورز قليايي ممكن است دفع كليوي را افزايش دهد. دياليز به دليل آنكه ايبوپروفن به مقدار زيادي به پروتئين پيوند مي‌يابد ، داراي ارزش ناچيزي است.

آخرين هاي اين بخش
ديگران چه مي خوانند
دیدگاه ها
برای ارسال دیدگاه مرتبط با این مطلب کلیک کنید

گـهـر در شبکه هاي اجتماعي